Headrush! - The NeuroTracker Experience - Ep.3

Op weg naar mijn vierde week van NeuroTracker Training, ik was erg geïnteresseerd, zo niet angstig, om verbeteringen te zien. Ik had een kleine beweging gezien in mijn scores en was nieuwsgierig om te zien hoe dat zou kunnen blijven stijgen. Ook belangrijk was om eventuele veranderingen op het speelveld te observeren, omdat ik het gevoel had dat mijn passerende besluitvorming de afgelopen jaren was afgenomen, wat leidde tot onnodige verliezen van bezit.

Opnieuw zat ik voor het scherm en mijn trainingspartner Jake schoot het systeem op. We hebben gedebatteerd over het toevoegen van enkele extra uitdagingen aan de mix, zoals staan ​​of in evenwicht brengen (bekijk deze video over de fasen van NeuroTracker -training voor meer hierover). We hebben besloten dat niet te doen, vooral omdat ik me wat meer op de prestatiecurve wilde werken voordat ik verschoof. Dit is deels te wijten aan de laatste sessie waarin ik werd afgeleid door mijn zesjarige. Deze keer wilde ik echt focussen en presteren!

NeuroTracker begint automatisch met een lagere snelheid dan je huidige basislijn, dus het begon met een snelheid van 1,2, die ik nu erg langzaam vind, ik mis nooit met die snelheid. Elke keer dat je een serie goed krijgt, versnelt deze. Voor het eerst kreeg ik 5 -serie op rij. De vijfde serie was 3,4, en dat is de eerste keer dat ik er met succes een op dat niveau kreeg. Ik brak eindelijk mijn streep met een snelheid van 4.0, wat snel gek voor me was - ik kreeg drie van de vier fout! In principe verloor ik de ballen meteen, dus ik gokte alleen maar.

Vanaf dat moment trianguleerde het systeem naar wat ik aankon, en voor de eerste keer kwam ik boven de 2 uit, om 2.08 uur.

Een heel interessant fenomeen is dat 1,9 voor mij routinematig haalbaar was, terwijl het, toen ik de training een maand geleden voor het eerst deed, extreem snel aanvoelde. Dus ik kon deze keer niet alleen de verbetering in mijn scores zien, ik voelde het verschil ook echt . Er is een gevoel dat afwisselend varieert van meesterschap tot een vrije val, en op 1,9 voelde ik nu hetzelfde meesterschap als een paar weken eerder op 1,5.

De volgende nacht had ik mijn binnenvoetbal en Jake kwam mee om met de groep te spelen en om te observeren, zoals hij in de vorige weken had gedaan. Jake zelf is zeer constant geweest met zijn NeuroTracker -training, scoorde nu meer dan 3,0, en hij beweert dat het zijn ijshockey-face-offs heeft geholpen van minder dan 20% naar meer dan 80% te gaan. Ik wilde graag zien of ik minder afgesproken passen en idealiter meer assists en zelfs doelen kon maken.

Nou, ik kan je vertellen dat dit mijn beste spel in 2 jaar was! Jake en ik lachten ons een weg door het spel, terwijl ik een reeks waanzinnige assists de ruimte in maakte en een aantal memorabele solo-runs met als hoogtepunt doelpunten. Deze ene man Mike uit mijn team en ik hadden meerdere keren contact, waarbij ik hem recht op zijn voet zette toen hij voor het net passeerde, iets waar we nog nooit eerder verbinding mee hadden gemaakt.

Fysiek ben ik er slechter aan toe dan twee jaar geleden, met een slechte linkerknie en een gescheurde rechterkuit, dus het verschil moest in de geest zitten, niet in het lichaam. Hoewel één spel en één persoon geen wetenschappelijke, statistisch betekenisvolle ervaring is, was het anekdotisch gezien een zeer interessante ervaring. Ik stond echt in brand! Ik zal na de wedstrijd van aanstaande woensdag verslag uitbrengen, maar het ziet er goed uit!

‍