Sportvisie voor situationeel bewustzijn - Deel 2

In deel 1 hebben we de illusoire aard van visie besproken en waarom het hebben van efficiënte zoekstrategieën een cruciale factor is voor topsportprestaties. In dit deel 2 zullen we bekijken hoe perifere zichttechnieken en -training kunnen worden gebruikt om een ​​groter situationeel bewustzijn te verwerven.

De perifere dimensie van situationeel bewustzijn

Op elk gegeven moment is het zichtbare gebied dat beschikbaar is voor een atleet erg groot. Het centraal gerichte deel van deze weergave is echter eigenlijk klein. Dit betekent dat de meeste informatie zich in de visuele periferie bevindt. Een voorbeeld van een effectieve zoekstrategie is het centraliseren van de blik op een belangrijk punt, zoals een tegenstander met de bal, en ook het letten op spelers die zich in het omringende gezichtsveld bewegen. Een belangrijk punt hierbij is dat, hoewel het perifere gezichtsveld wazig is, de hersenen beweging nog steeds goed kunnen detecteren en verwerken. Dit omvat het kunnen volgen van meerdere dingen die tegelijkertijd en in verschillende richtingen bewegen (ook over de diepte). Misschien nog belangrijker is dat de relatieve beweging van ons hele gezichtsveld door onze hersenen wordt gebruikt om de eigen bewegingssnelheid, richting en oriëntatieveranderingen te berekenen (denk aan het begin van Star Trek).

Dit betekent dat, hoewel er weinig herkenning is van werkelijke objecten, er potentieel een zeer grote hoeveelheid informatie binnenstroomt over bewegingspatronen die om ons heen plaatsvinden, en onze eigen beweging in relatie tot onze omgeving. In snelle en dynamische scènes die gebruikelijk zijn bij teamsporten, is deze toestroom van visuele gegevens enorm en kan deze een enorme hoeveelheid informatie opleveren als we deze kunnen verwerken.

Kijken zonder te kijken

Er is hier een voorbehoud. Zoals we in deel 1 hebben onthuld, wordt het zicht wazig wanneer ons focuspunt beweegt en worden de visuele centra van onze hersenen feitelijk uitgeschakeld. Het betekent dat hoe meer we rondkijken, hoe minder we zien. Dit is de reden waarom topsporters leren hun focuspunt alleen te centraliseren op wat het meest kritiek is, en hun focuspunt minder vaak te verplaatsen. Vervolgens spreiden ze hun aandacht om bij te houden wat er in hun perifere gezichtsveld gebeurt.

Het netto-effect is minder vervaging en minder zicht in de hitte van de actie, en een groter bewustzijn van hoe het spel van moment tot moment evolueert. Wanneer deze vaardigheid op de juiste manier wordt ontwikkeld, wordt deze een bijna zesde zintuigniveau van bewustzijn, waardoor superieure niveaus van tactische analyse en besluitvorming mogelijk zijn. Het is ook bekend dat het een vaardigheid is die bewuste oefening vereist om onder de knie te krijgen, en de sportwetenschap laat zien dat het gebruik van een 'visuele spil' een effectieve trainingsmethode kan bieden.

Visuele draaitraining

Een visuele draaipunt is een techniek waarvan is aangetoond dat deze atleten helpt hun perifere zicht en visuele zoekstrategie te verbeteren. Het komt erop neer dat je je focus op een specifiek punt verankert en dan bewust aandacht besteedt aan wat er omheen gebeurt. Het idee is om je blik te centraliseren en tegelijkertijd je mentale aandacht te verspreiden. Door deze techniek te beoefenen kunnen atleten leren hun mentale hulpbronnen te kanaliseren in het verwerken van complexe bewegingspatronen die om hen heen plaatsvinden, waardoor een nieuw gevoel van situationeel bewustzijn ontstaat.

NeuroTracker is een klassiek voorbeeld van een trainingsmethode waarbij gebruik wordt gemaakt van een visuele draaipunt: de stip in het midden van het scherm.  

In dit geval is de taak om aandacht te besteden aan de periferie bijzonder uitdagend omdat het gaat om i) het volgen van meerdere doelen, ii) een breed gezichtsveld, iii) beweging over de diepte (3D), en iv) de doelen bewegen met jouw snelheid drempelwaarde. Dit leert je om je aandacht over de periferie te verspreiden, zelfs onder intense mentale belasting. hier een gratis demo in 2D proberen .

Verbetering van het perifere gezichtsvermogen

Visual Pivot Training leert de techniek voor effectief zichtgedrag. Het traint echter niet de mentale spieren voor het daadwerkelijk verwerken van visuele informatie. Sport kan een overweldigende hoeveelheid informatie leveren via het perifere gezichtsveld van een atleet. Het goede nieuws is dat de visuele capaciteiten van de hersenen kunnen worden getraind om de hoeveelheid informatie die kan worden verwerkt te verbeteren. Het doel is om de bandbreedte van de hersenen voor zicht te vergroten, zodat op elk moment meer informatie in een sportscène kan worden waargenomen en begrepen.  

NeuroTracker 3D-training voor het volgen van meerdere objecten houdt in dat de visuele capaciteiten van de hersenen geleidelijk worden overbelast, net zoals krachttraining wordt gebruikt om kracht op te bouwen. Het verschil is dat neuroplasticiteit ervoor zorgt dat de hersenen veel beter reageren op training dan onze spieren. Dit is de reden waarom een ​​atleet doorgaans een toename van meer dan 50% in zijn visuele verwerkingscapaciteit ervaart binnen de eerste 1-2 uur van gedistribueerde NeuroTracker-training.

Deze winst blijft groeien naarmate de training in de loop van de tijd toeneemt, waarbij sommige NeuroTracker-veteranen hun visuele verwerkingscapaciteiten met meer dan 400% vergroten, na het voltooien van honderden trainingssessies.

Met deze combinatie van efficiënte visuele strategie en verbeterde visuele capaciteiten heeft elke atleet het potentieel om een ​​zesde zintuigniveau van situationeel bewustzijn te verwerven, zoals topprofessionals dat hebben.

Als je ons eerste deel van deze blog hebt gemist, kun je het hier lezen.

Sportvisie voor situationeel bewustzijn - Deel 1

Als u ook geïnteresseerd bent in hoeveel NeuroTracker uw visuele verwerkingscapaciteiten kan vergroten, bekijk dan dit Expert's Corner-blog van Rob Gronbeck.

Het vergroten van de verwerkingscapaciteit van uw hersenen

‍