Februari 2022
in
Europees tijdschrift voor fysische en revalidatiegeneeskunde
Het evalueren van de effectiviteit van korte termijn cognitieve en motorische training gericht op visueel-motorische integratie bij PFT-overlevenden met behulp van trainingsapparatuur.
63 kinderen die kanker overleefden in de leeftijd van 6 tot 17 jaar werden getest op basisniveaus op het gebied van cognitieve en motorische functies. De patiënten werden vervolgens opgesplitst in een groep zonder interventie en een groep met interventie die gedurende twee weken zes sessies cognitieve motorische training (NeuroTracker en Dynavision) ondergingen. Beide groepen werden vervolgens opnieuw op de basislijn gezet.
Uit de primaire resultaten bleek dat de cognitieve motorische trainingsinterventie de grove en fijne motoriek, de motorische coördinatie, de visueel-motorische integratie en de visuele verwerking verhoogde. Secundaire resultaten toonden aan dat leeftijd een gevoelige factor was in de kankergerelateerde achteruitgang van cognitieve, motorische en oogfuncties, evenals de specifieke kenmerken van de kanker. De onderzoekers concludeerden dat dergelijke kortetermijnrehabilitatiemethoden nuttig kunnen zijn in de kinderoncologische praktijk.
Een enkele sessie NeuroTracker is een nuttige indicator voor de effecten van mTBI’s.
Om te bepalen of NeuroTracker (3D-MOT) kan dienen als een effectief hulpmiddel voor het beoordelen van hersenschuddingen.
485 deelnemers (8 tot 71 jaar) met en zonder een voorgeschiedenis van hersenschudding voltooiden een NeuroTracker-basislijn van 3 sessies.
Er werden significante hoofdeffecten gevonden op de NeuroTracker-scores voor deelnemers met een voorgeschiedenis van mBTI, het meest opvallend in de eerste van de drie sessies. De resultaten suggereren dat zelfs een enkele sessie NeuroTracker (6 minuten) een nuttige indicator is voor mTBI.
NeuroTracker is een veilig en veelbelovend hulpmiddel bij de klinische behandeling van mTBI's bij kinderen.
Om de huidige onderzoekslacunes in de klinische behandeling van pediatrische mTBI aan te pakken en om te zien of het gebruik van NeuroTracker dergelijke hiaten kan helpen overwinnen.
Als eerste fase werden 213 kinderen binnen 10 dagen na het oplopen van een mTBI-blessure rigoureus beoordeeld om te bepalen of dergelijke beoordelingen voorspellend konden zijn voor de hersteltijd. In een tweede fase werd de haalbaarheid beoordeeld van 10 symptomatische kinderen met mTBI die 6 NeuroTracker-sessies tolereerden. In de derde fase van het onderzoek werden verschillen in NeuroTracker-leerpercentages vergeleken tussen 20 kinderen na mTBI en 14 gezonde kinderen. In de vierde fase werden 10 kinderen die klinisch hersteld waren van mTBI vergeleken met 10 gezonde kinderen. In de laatste fase werden de NeuroTracker-leerpercentages vergeleken tussen 10 klinisch herstelde mTBI-kinderen en 12 kinderen in verschillende stadia van herstel.
Uit de eerste fase bleek dat een gecombineerde symptoomscore na een hersenschudding effectief was bij het voorspellen van vertraagd herstel. Uit de tweede fase bleek dat de NeuroTracker-training goed werd verdragen en als veilig werd beschouwd bij symptomatische pediatrische mTBI. In de derde fase bleek dat beide groepen door training verbeterden op NeuroTracker, maar dat de initiële leerpercentages lager waren voor de mTBI-groep. In de vierde fase werden geen verschillen gevonden in het leren van NeuroTracker tussen klinisch herstelde mTBI-kinderen en gezonde kinderen. Uit de laatste fase bleek dat kinderen in verschillende stadia van herstel een lager aanvankelijk NeuroTracker-leerpercentage hadden vergeleken met de klinisch herstelde groep. De onderzoeker concludeerde dat NeuroTracker een veilig en veelbelovend hulpmiddel is bij de behandeling van mTBI's bij kinderen.
mTBI-individuen vertonen aanvankelijk lagere prestaties dan gezonde controles op NeuroTracker, maar vertonen sterke leerreacties die specifiek zijn voor 3D-training.
Onderzoek naar de prestaties van NeuroTracker-training voor het volgen van meerdere objecten (MOT) in 2D- en 3D-omgevingen, bij zowel gezonde personen als personen met een hersenschudding, in drie studieomgevingen.
86 deelnemers tussen de 8 en 91 jaar oud voltooiden 30 NeuroTracker-sessies in de loop van tien bezoeken. De individuen werden toegewezen aan een van de drie onderzoeken: een omgevingsvergelijking van 2D- versus 3D-training (n=58), een vergelijking van 3D-training onder vergrijzende bevolkingsgroepen (n=38), of een vergelijking van 3D-training D-training onder populaties met hersenschudding (n=34; niet-hersenschudding, recentelijk hersenschudding en langdurige hersenschudding).
NeuroTracker-training in 3D toonde voordelen voor alle leeftijdsgroepen en populaties met hersenschudding, wat aantoont dat alle individuen de prestaties konden verbeteren. Bij het vergelijken van de leerprestaties van ouderen namen de leerpercentages van NeuroTracker in mindere mate toe (p<0,05). De trends waren vergelijkbaar voor de groep met een hersenschudding, waarbij hoe langer een persoon last had van hersenschuddingsymptomen, hoe lager de initiële NeuroTracker-score. Ze vertoonden echter ook een hogere leerprestatie tijdens de training. Van bijzonder belang was de reactie op de 2D- en 3D-trainingsomgevingen. Er waren significante verschillen zichtbaar toen de omgevingen werden vergeleken, waarbij deelnemers in de 3D-omgeving beter presteerden dan de individuen in de 2D-omgeving. Bovendien bleek het overschakelen van de 3D- naar de 2D-omgeving schadelijk voor de prestaties.
De auteur concludeerde dat het erop lijkt dat de hersenen monoculaire signalen (2D) voor een 3D-omgeving niet in hetzelfde tempo of op hetzelfde vaardigheidsniveau verwerken als binoculaire signalen voor een 3D-omgeving (3D). Omdat de deelnemers die in 3D trainden tijdens het trainingsprogramma een hogere leercurve vertoonden, tonen deze bevindingen verder het extra voordeel en leerpotentieel aan bij het trainen van MOT in een 3D-omgeving.
SCAT3 en KDT correleren significant met de variantie in de NeuroTracker-basislijnen bij grote mannelijke en vrouwelijke atletenpopulaties.
Om de basisrelaties tussen de Sport Concussion Assessment Tool 3 (SCAT3), de King-Devick Test (KDT) en 3D Multiple Object Tracking (NeuroTracker) te onderzoeken.
304 gezonde, niet-hersenschudding atleten (101 vrouwen, 203 mannen), variërend in leeftijd van 11-20 jaar oud, voltooiden de SCAT3, KDT en NeuroTracker in één bezoek. De resultaten werden geanalyseerd om te zien of bepaalde aspecten van de SCAT3 of de KDT de basislijnen van 3D NeuroTracker voorspelden.
Componenttests van de SCAT3 en KDT verklaarden een aanzienlijk deel van de variantie in de snelheidsdrempels van NeuroTracker. King Devick Test, Delayed Recall en coördinatietests hadden de hoogste voorspellende validiteit voor NeuroTracker-basislijnen. De auteurs suggereren dat deze correlaties zouden kunnen leiden tot waardevolle informatie om artsen die verantwoordelijk zijn voor het nemen van Return to Play-beslissingen beter te informeren.
Jongeren met klinisch gediagnosticeerde mTBI kunnen profiteren van NeuroTracker-training met aanzienlijke leereffecten.
Het onderzoeken van de leereffecten van NeuroTracker bij jongeren met en zonder mTBI, en onderzoeken of NeuroTracker de visuele perceptie na mTBI kan trainen om herstel te stimuleren en beslissingen te nemen over terugkeer naar activiteiten.
34 mannelijke en vrouwelijke deelnemers, tussen 9 en 18 jaar oud, voltooiden 18 NeuroTracker Core-sessies, verdeeld over 6 bezoeken. 20 van de deelnemers waren controlepersonen, zonder voorgeschiedenis van mTBI. 14 deelnemers hadden een recente geschiedenis van mTBI, maar waren symptoomvrij.
Beide groepen verbeterden in de loop van de tijd de NeuroTracker-taak. De controlegroep vertoonde een sterke leercurve, met een toename van 79% in de snelheidsdrempels tijdens de training. De mTBI-groep vertoonde minimaal leervermogen tijdens de eerste zes sessies, en vervolgens een vergelijkbare sterke leercurve gedurende de volgende twaalf sessies, met een toename van 66% in de algehele snelheidsdrempels. Het verschil in leervermogen tijdens de eerste zes sessies suggereert dat cognitieve tekorten aanhouden in een symptoomvrije fase van post-mTBI, en dat betere klinische beoordelingen nodig zijn om dergelijke functionele tekorten aan het licht te brengen. De resultaten toonden aan dat zowel gezonde jongeren als jongeren met mTBI baat kunnen hebben bij NeuroTracker-training met significante leereffecten. Deze studie suggereert dat NeuroTracker zou kunnen dienen als een goedkope en gemakkelijk toegankelijke tracker voor het herstel van mTBI's bij kinderen, en dat kinderen baat kunnen hebben bij de training na mTBI.
Kinderen die klinisch herstellen na mTBI, bereiken een vooruitgang in NeuroTracker-prestaties die vergelijkbaar zijn met die van gezonde leeftijdsgenoten.
Onderzoek naar de mogelijkheid dat NeuroTracker-scores een marker kunnen zijn voor functioneel herstel na mild traumatisch hersenletsel (mTBI).
Twintig deelnemers aan kinderen en adolescenten voltooiden 18 NeuroTracker-sessies gedurende zes bezoeken. Tien deelnemers in de experimentele groep hadden eerder een hersenschudding opgelopen (tussen 2014-2017) en toestemming gekregen voor volledige terugkeer naar activiteiten, bepaald door gestandaardiseerde tests door een multidisciplinair team. Tien deelnemers in de gezonde controlegroep hadden geen voorgeschiedenis van mTBI. Er werd een pre-post beoordeling uitgevoerd van klinische metingen die gevalideerd waren voor de mTBI-populatie, waaronder evenwicht en coördinatie (evenwichts- en bilaterale coördinatie-subtests van de Bruinkinks Oseretsky-test van motorische vaardigheid), zelfgerapporteerde vermoeidheid (Peds-QL multidimensionale vermoeidheidsschaal), zelfgerapporteerde vermoeidheid (Peds-QL multidimensionale vermoeidheidsschaal), -effectiviteit op atletische vaardigheden en mTBI-presentatie gerelateerd aan fysieke activiteit, en een geautomatiseerde cognitieve testbatterij (ImPACT).
Kinderen in beide groepen vertoonden vergelijkbare leercurven met de NeuroTracker-taak, waarbij geen significante verschillen in trainingsrespons en snelheidsdrempelscores te zien waren. Evenzo werden er geen significante verschillen gevonden in de klinische metingen tussen de groepen voor het eerste en het laatste bezoek. Bevindingen suggereren dat kinderen die klinisch hersteld worden geacht van een gespecialiseerde mTBI-kliniek, een verbetering in NeuroTracker-prestaties behalen die vergelijkbaar is met die van gezonde controles. Dit benadrukt het belang van een passend klinisch management na mTBI, evenals het potentiële gebruik van NeuroTracker om de progressie van blessures te volgen en gebruikt te worden als een klinische marker voor herstel.
NeuroTrackerX is een cognitief trainingsprogramma dat is ontworpen om mentale prestaties te beoordelen en te verbeteren.
