Januari 2020
in
Universiteit van Victoria
Om te bepalen of NeuroTracker-training de off-the-block reactietijden kan beïnvloeden, door de selectie-aandacht bij universitaire zwemmers te verbeteren.
15 mannelijke en vrouwelijke varsityzwemmers werden verdeeld in actieve en controlegroepen. De actieve groep voltooide een trainingsinterventie van 10 NeuroTracker-sessies, de controlegroep trainde niet. Voor en na de training werden de deelnemers driemaal beoordeeld op off-the-block reactietijden met behulp van het Ares Omega Timing System.
De controlegroep vertoonde een matige verbetering in de reactietijd, maar de met NeuroTracker getrainde groep vertoonde een grote verbetering in de reactietijd (-11%). Deze pilotstudie geeft aan dat selectieve aandacht een kritische factor kan zijn in de reactietijdprestaties, en dat een korte interventie van NeuroTracker-training de reactietijden aanzienlijk kan verbeteren.
NeuroTracker-basislijnen zijn aanzienlijk nauwkeuriger in het detecteren van de mTBI-status 48 uur na het letsel en de RTP-gereedheid dan traditionele beoordelingen.
Om te onderzoeken of de grote behoefte aan effectievere instrumenten voor het beoordelen van hersenschuddingen in de sport kan worden aangepakt door NeuroTracker, en om eventuele verschillen met traditioneel gebruikte beoordelingen te vergelijken.
59 professionele atleten werden getest met NeuroTracker (3 kernsessies), de Standardized Assessment of Concussion (SAC) en het Modified Balance Error Scoring System (M-BESS), elk 48 uur na een hersenschudding. De tests werden herhaald in de return-to-play (RTP)-status volgens een standaard protocol voor hersenschuddingbeheer. De meerderheid van de atleten werd geclassificeerd met ernstige hersenschuddingen, zoals vastgesteld door een deskundige neuroloog. Daarnaast werden normatieve NeuroTracker-gegevens voor gezonde topsporters gebruikt als analytische referentie, samen met uitgangswaarden van voor het seizoen op SAC- en M-BESS-tests voor 32 van de 59 geblesseerde atleten.
Uit meerdere statistische analyses van de tests bleek het volgende. Vergeleken met gezondheidssporters was de leerfunctie binnen de 48 uur na een hersenschudding bij de geblesseerde atleten totaal verstoord. De NeuroTracker-scores na 48 uur waren aanzienlijk lager dan normaal en correleerden met het totale aantal gerapporteerde symptomen. NeuroTracker-scores voor de RTP-evaluaties brachten een significante verbetering in NeuroTracker-scores aan het licht (hoewel nog steeds onder het niveau van gezonde atleten). Ter vergelijking: het nut van de SAC- en M-BESS-tests voor het monitoren van hersenschudding bleek zwak te zijn, met een beperkte of verwaarloosbare correlatie met de uitgangswaarden vóór het seizoen, zoals bevestigd in andere onderzoeken. Voor de eerste keer demonstreert deze studie de unieke rol van NeuroTracker bij het monitoren van sportgerelateerde hersenschuddingen, waarbij een aantal van de vereisten wordt aangepakt die nodig zijn om op passende wijze te reageren op sportspecifieke eisen in de echte wereld.
Om de veranderingen in de prestatie- en spierarchitectuur bij starters en niet-starters te vergelijken tijdens een damesvoetbalseizoen van de National Collegiate Athletic Association Division I.
28 vrouwtjes (gemiddeld 20 jaar oud) werden beoordeeld op NeuroTracker-basislijnen, verticale sprongkracht, herhaalde lijnoefeningen en reactietijd in het voorseizoen, middenseizoen en naseizoen. Veranderingen in de spierarchitectuur met behulp van echografie werden in het voor- en naseizoen beoordeeld.
Zowel starters als niet-starters vertoonden een vergelijkbare status of verbeteringen op alle beoordelingen gedurende het seizoen, behalve de prestaties van lijnoefeningen, die grotere verbeteringen lieten zien voor starters. NeuroTracker en reactietijdprestaties verbeterden ongeacht de speeltijd. Resultaten van spierarchitectuuranalyse gaven aan dat oefentraining alleen al voldoende stimulans biedt voor het verbeteren van de spierkwaliteit tijdens het competitieve seizoen. Over het algemeen vertoonden starters geen significante voordelen van competitie ten opzichte van atleten die alleen training uitvoerden.
De basislijn van NeuroTracker laat zien dat stroboscopische zichttraining de perceptueel-cognitieve vaardigheden niet verbetert, maar wel de anticipatievaardigheden kan bevorderen.
Analyseren van het herhaalde effect van stroboscopische zichttraining op perceptueel-cognitieve en anticipatievaardigheden bij voetballers.
28 mannelijke voetballers werden willekeurig in twee groepen verdeeld: stroboscopische zichttraining en controlegroepen. De getrainde groep voltooide een stroboscopische training van 8 weken. Voor beide groepen werden pre-postbeoordelingen uitgevoerd, waaronder NeuroTracker-basislijnen en beoordelingen van besluitvormings- en anticipatievaardigheden.
Beide groepen verbeterden met vergelijkbare hoeveelheden in NeuroTracker-basislijnen en besluitvorming. De getrainde groep vertoonde echter een grotere verbetering in anticipatievaardigheid dan de controlegroep. De bevindingen suggereren dat stroboscopische visietraining de perceptueel-cognitieve functies of besluitvorming niet verbetert, maar de anticipatievaardigheden bij voetbalatleten kan bevorderen.
Om de effecten van 14 dagen durende ATP-suppletie (adenosine 5′-trifosfaat) op de visuele volgsnelheid, reactietijd, stemming en cognitie van NeuroTracker te onderzoeken in een dubbelblind cross-over onderzoek.
22 volwassenen werden gerandomiseerd naar een actieve PeakATP®-groep of een placebocontrolegroep en werden gedurende 14 dagen aangevuld. Vervolgens testten ze gedurende 3 minuten fietsen met maximale intensiteit. Voor, direct na en 60 minuten na de training voltooiden alle deelnemers een NeuroTracker-basislijn, een visuomotorische reactietest (Dynavision D2), een Profile of Mood States Questionnaire en een cognitiebeoordeling (ANAM). Na nog eens 14 dagen zonder suppletie werden de actieve en de controlegroep omgedraaid en werd de hele procedure herhaald.
De NeuroTracker-resultaten verbeterden tijdens de tweede testprocedure, maar de gemiddelde verschillen tussen actieve en controlegroepen waren verwaarloosbaar. Er werden geen significante interacties gevonden bij de andere beoordelingen, afgezien van de reactietijdprestaties, die aanzienlijk verbeterden met post-ATP-suppletie. De resultaten suggereren dat ATP de vermoeidheidsgerelateerde effecten van intensieve lichamelijke inspanning kan helpen verminderen, maar niet de cognitieve functies op een hoger niveau.
NeuroTracker en neuropsychologische beoordelingen onthullen dat cognitieve functies verband houden met sprint- en springvaardigheden bij topvoetballers.
Onderzoek naar de relatie tussen executieve functies en fysieke vaardigheden bij jeugd- en volwassen topvoetballers.
172 topvoetballers (12-34 jaar) werden beoordeeld op NeuroTracker, werkgeheugencapaciteit, cognitieve flexibiliteit en remming. Een andere reeks tests mat de uithoudingsprestaties, herhaalde intensieve oefeningen en maximale anaërobe prestaties.
NeuroTracker-resultaten correleerden betekenisvol met 30M sprintvermogen en tegenbewegingssprongen. Er werden matige correlaties gevonden tussen werkgeheugencapaciteit en cognitieve flexibiliteit met sprintprestaties en springvermogen, en remming bij herhaalde intensieve oefeningen. Over het geheel genomen gaven de bevindingen aan dat anaëroob sprinten en springen nauwer verband houden met cognitieve vaardigheden dan andere fysieke vaardigheden.
Een NeuroTracker-trainingsinterventie gecombineerd met aangepaste prestatieprogramma’s verbetert de wedstrijdresultaten van berglopers.
Om te onderzoeken of uitgebreide fysieke en cognitieve beoordelingen de competitieve prestaties van elite berglopers kunnen helpen verbeteren.
Zeven mannelijke berglopers van internationale standaard ondergingen een reeks fysiologische en biologische tests (bloed- en urinebiochemie, VO2Max, EKG), samen met een NeuroTracker-basismeting, zowel aan het begin als aan het einde van een competitief seizoen. Gesystematiseerde medische analyses van de initiële gegevens werden gebruikt om de doorlopende prestatieprogramma's van elke atleet op maat te maken. Daarnaast ondernamen de atleten een NeuroTracker-trainingsinterventie van 42 sessies gedurende het competitieve seizoen. Dezelfde reeks beoordelingen na het seizoen werd samen met de wedstrijdresultaten geanalyseerd om de effecten van de aangepaste trainingsprogramma's te bepalen.
De raceresultaten van alle atleten verbeterden ten opzichte van de prestaties van voorgaande jaren. Er werden gematigde verbeteringen na het seizoen waargenomen in de fysiologische en biologische tests van de aangepaste prestatieprogramma's. De basislijnen van NeuroTracker na het seizoen verbeterden ook dramatisch, waarbij de scores met +75% stegen ten opzichte van de basislijnen vóór het seizoen. De onderzoekers concludeerden dat de NeuroTracker-interventie aantoonde dat perceptueel-cognitieve vaardigheden perfect trainbaar waren en de sportprestaties konden verbeteren.
NeuroTrackerX is een cognitief trainingsprogramma dat is ontworpen om mentale prestaties te beoordelen en te verbeteren.
