NeuroTracker is beproefd en getest door vele onafhankelijke onderzoekscentra wereldwijd. Ontdek het diverse onderzoek dat is gepubliceerd met onze doorzoekbare database
Gepubliceerde onderzoekspapers
Onderzoeksinstituten die NeuroTracker gebruiken
Verleende en aangevraagde patenten
Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat aerobe oefeningen de leeftijdsgebonden cognitieve achteruitgang kunnen vertragen en in sommige gevallen de cognitieve functie bij ouderen kunnen verbeteren. Het doel van deze studie was om voor het eerst de effecten van weerstandstraining op de cognitieve functie te onderzoeken, zoals gemeten door veranderingen in NeuroTracker-metingen.
25 oudere volwassenen met een gemiddelde leeftijd van 70 jaar werden opgesplitst in een getrainde groep (6 weken weerstandsoefeningen) en een ongetrainde groep. Het perceptueel-cognitieve vermogen werd vóór en na de training gemeten met behulp van NeuroTracker-basislijnen.
De oudere volwassenen die zes weken weerstandstraining uitvoerden, ervoeren significante verbeteringen in de perceptueel-cognitieve functie, zoals gemeten door NeuroTracker. Weerstandstraining kan daarom een effectief middel zijn om leeftijdsgerelateerde cognitieve achteruitgang te vertragen.
.jpeg)
Het is bekend dat aandacht en feedback een cruciale rol spelen bij het leren. In dit vooronderzoek werd getracht de voordelen van directe feedback bij de taakuitvoering van NeuroTracker te beoordelen.
38 jongvolwassenen (gemiddeld 23 jaar oud) voltooiden vier NeuroTracker-sessies gedurende twee dagen. 19 deelnemers kregen tijdens de sessies feedback over de testprestaties, en 19 deelnemers kregen geen feedback. Evaluaties vóór en na de training werden uitgevoerd met behulp van de Continuous Performance Test II om de cognitieve functie te meten.
De deelnemers die werden geholpen met feedback lieten tijdens de vier sessies een grotere verbetering zien in de NeuroTracker-scores. De feedbackgroep demonstreerde ook betere overdraagbaarheidseffecten op de CPT-II-taak, wat tot uiting kwam in een aanzienlijk lager gemiddeld foutenpercentage vóór/na. De resultaten geven aan dat feedback een positief effect heeft op de prestaties en een belangrijk aspect kan zijn bij de overdracht naar cognitieve functies.
Om de 'egoïstische hersenhypothese' te onderzoeken, die suggereert dat de hersenen prioriteit geven aan hun eigen glucosebehoeften boven die van de perifere organen zoals de skeletspieren, met behulp van individuele en dubbele taakbeoordelingen met NeuroTracker en oefeningen op een fietsergometer.
32 deelnemers werden willekeurig toegewezen aan een groep zonder prioriteit, cognitieve prioriteit (focus op NeuroTracker-taak) of fysieke prioriteit (focus op fysieke taak). NeuroTracker en een fietsergometer werden gebruikt om respectievelijk de cognitie en de fysieke prestaties te meten. Deelnemers voltooiden 5 beoordelingen: 2 cognitieve, 1 voorspelde VO2 max en 1 dubbele taak. Tijdens de dubbeltaak voltooiden de deelnemers 3 NeuroTracker-sessies, terwijl ze fietsten op een fietsergometer. De fietsergometer werd aangepast om de eisen aan het evenwicht weg te nemen en de aerobe eisen te isoleren.
Uit de resultaten bleek dat de fysieke prioriteitsgroep significant betere fietsergometerprestaties had vergeleken met de cognitieve prioriteitsgroep. De algehele fysieke prestaties bleven echter relatief stabiel tijdens de fysieke en dubbele taakbeoordelingen. Alle groepen ervoeren verbeteringen in hun visuele volgsnelheidsscores naarmate ze vorderden in het onderzoek. Er is geen bewijs gevonden ter ondersteuning van de egoïstische hersenhypothese tijdens het uitvoeren van dubbele taken. De resultaten kunnen daarentegen duiden op een opwindingseffect door lichamelijke inspanning, waardoor de prestaties van NeuroTracker worden verhoogd in vergelijking met de prestaties van een enkele taak.
NeuroTracker pre-post baselines onthullen de positieve effecten van een seizoen collegiaal voetbal op perceptueel-cognitieve functies.
Het onderzoeken van fysiologische en cognitieve verschillen tussen starters en niet-starters in het damesvoetbal in de loop van een seizoen.
28 vrouwelijke voetbalspelers uit NCAA Division I werden tijdens het voor- en naseizoen getest op basis van een reeks beoordelingen. Deze batterij omvatte een NeuroTracker, een basislijn van één sessie, verticale sprongkracht, herhaalde lijnoefeningen, reactietijd, cognitieve vragenlijsten en ten slotte veranderingen in de spierarchitectuur met behulp van echografie.
Gedurende het seizoen hadden beide groepen zeer vergelijkbare NeuroTracker-basislijnen, en de snelheidsdrempels van beide groepen verbeterden aanzienlijk van voor- tot naseizoen. Omdat er geen sprake was van een trainingsinterventie, concludeerden de onderzoekers dat dit verbeteringseffect de positieve invloed van de dagelijkse voetbaltraining op de cognitieve functies aantoonde. Dit suggereert dat NeuroTracker een gevoelige maatstaf is voor de cumulatieve effecten van sporttraining in de loop van de tijd. Deze metingen stonden in contrast met de resultaten van de cognitieve vragenlijst, waarbij de voetballer zelf een afname in energie, focus en alertheid rapporteerde, in lijn met toegenomen vermoeidheid, gedurende het seizoen.
Om de veranderingen in de prestatie- en spierarchitectuur bij starters en niet-starters te vergelijken tijdens een damesvoetbalseizoen van de National Collegiate Athletic Association Division I.
28 vrouwtjes (gemiddeld 20 jaar oud) werden beoordeeld op NeuroTracker-basislijnen, verticale sprongkracht, herhaalde lijnoefeningen en reactietijd in het voorseizoen, middenseizoen en naseizoen. Veranderingen in de spierarchitectuur met behulp van echografie werden in het voor- en naseizoen beoordeeld.
Zowel starters als niet-starters vertoonden een vergelijkbare status of verbeteringen op alle beoordelingen gedurende het seizoen, behalve de prestaties van lijnoefeningen, die grotere verbeteringen lieten zien voor starters. NeuroTracker en reactietijdprestaties verbeterden ongeacht de speeltijd. Resultaten van spierarchitectuuranalyse gaven aan dat oefentraining alleen al voldoende stimulans biedt voor het verbeteren van de spierkwaliteit tijdens het competitieve seizoen. Over het algemeen vertoonden starters geen significante voordelen van competitie ten opzichte van atleten die alleen training uitvoerden.
Onderzoeken of de doorgaans afnemende perceptueel-cognitieve vermogens van gezonde ouderen kunnen worden verbeterd met NeuroTracker-training.
20 jongere volwassenen (gemiddelde leeftijd 27 jaar oud) en 20 oudere volwassenen (gemiddelde leeftijd 66 jaar oud) voltooiden een NeuroTracker-training van 3 uur, verdeeld over 3 weken.
Hoewel oudere volwassenen aanzienlijk lagere NeuroTracker-scores hadden dan oudere volwassenen, vertoonden zij een sterke leerreactie op de training, vergelijkbaar met die van hun jongere leeftijdsgenoten. Aan het einde van het trainingsprogramma kwamen de oudere volwassenen nauw overeen met de aanvankelijke basisprestaties van jongere volwassenen. Hoewel de resultaten een achteruitgang in perceptueel-cognitieve functies als gevolg van gezond ouder worden aantonen, suggereren de resultaten dat deze achteruitgang snel kan worden omgedraaid met een korte trainingsinterventie.
Uit NeuroTracker-beoordelingen blijkt dat gezonde ouderen snel hun vermogen om meerdere objecten in 3D te volgen, terugkrijgen, dat is afgenomen door natuurlijke veroudering.
In deze studie werd het vermogen van oudere deelnemers gemeten om hun volgsnelheidsdrempels (NeuroTracker) te verbeteren, om te onderzoeken of leeftijdsgerelateerde cognitieve achteruitgang kan worden teruggedraaid met een trainingsinterventie waarvan bekend is dat deze direct relevant is voor de effecten van gezond ouder worden.
20 gezonde jongere volwassenen (gemiddelde leeftijd 24 jaar oud) en 20 gezonde oudere volwassenen (gemiddelde leeftijd 67 jaar oud) voerden 15 NeuroTracker-trainingssessies uit, verdeeld over 5 weken.
Beide groepen profiteerden van training met een vergelijkbaar progressiepercentage. Hoewel de oudere groep op een aanzienlijk lager niveau begon dan de jongere groep, bereikten ze aan het einde van het trainingsprogramma snelheidsdrempels die vergelijkbaar waren met die van ongetrainde jongere volwassenen. Bovendien leek tegen het einde van het trainingsprogramma het leertempo voor de jongere groep te zijn afgenomen, maar vertoonde de oudere groep nog steeds een sterke leercurve, wat erop wijst dat er bij voortgezette training grotere verbeteringen zullen optreden. Concluderend: hoewel gezonde ouderen een aanzienlijk leeftijdsgerelateerd tekort vertonen in de NeuroTracker-taak, reageren ze sterk op trainingseffecten en tonen ze het vermogen om leeftijdsgerelateerde functionele achteruitgang volledig om te keren met een korte interventie van NeuroTracker-training.
Voor het eerst onthult de leersnelheid van NeuroTracker het opmerkelijke aanpassingsvermogen van de hersenen van atleten van wereldklasse.
Om de leercapaciteiten van topsporterspopulaties te beoordelen in vergelijking met amateursporters en niet-atleten universiteitsstudenten op basis van een neutrale cognitieve trainingsbeoordeling (NeuroTracker).
308 deelnemers werden beoordeeld door het voltooien van 15 gedistribueerde NeuroTracker-sessies, gegroepeerd als volgt: 102 professionele topsporters (NHL, EPL en Top 14 Rugby), 173 NCAA niet-professionele topsporters en 33 niet-atleet universiteitsstudenten.
De resultaten lieten een duidelijk onderscheid zien tussen het niveau van atletische prestaties en de overeenkomstige fundamentele mentale capaciteiten voor het leren van een veeleisende abstracte en dynamische scènetaak. Topsporters vertoonden significant hogere initiële uitgangswaarden dan de andere groepen, samen met aanzienlijk betere leerpercentages. De niet-professionele topsporters hebben ook aanzienlijk hogere leerpercentages dan de groep niet-sporters. Voor het eerst suggereert dit bewijs dat een bepalend kenmerk van professionele topsporters hun perceptueel-cognitieve leervermogen is, geassocieerd met ongewoon hoge niveaus van neuroplasticiteit, en dat NeuroTracker een gevoelig hulpmiddel is voor het objectief beoordelen van deze vaardigheden.
Drie uur NeuroTracker-training verbetert dramatisch het vermogen van oudere volwassenen om signalen van menselijke lichaamstaal op korte afstand voorspellend te interpreteren.
Om te onderzoeken in hoeverre de capaciteiten van ouderen biologische bewegingssignalen voorspellen die leiden tot achteruitgang bij natuurlijke veroudering, en om te zien of dergelijke effecten kunnen worden teruggedraaid door middel van een NeuroTracker-trainingsinterventie.
41 oudere volwassenen met een gemiddelde leeftijd van 68 jaar oud werden verdeeld in getrainde, actieve controle (placebo) en passieve controle (geen training) groepen. Ze werden gemeten op een gestandaardiseerde BMP-posttraining, die bestond uit 15 NeuroTracker-sessies verdeeld over 5 weken.
Alleen de met NeuroTracker getrainde groep vertoonde een overstap naar BMP, die substantiële verbeteringen liet zien in de verwerking van BMP op 4 meter afstand. De conclusie was een duidelijke en positieve overdracht van perceptueel-cognitieve training naar een sociaal relevant vermogen bij ouderen.
Perceptuele cognitieve training verbetert het bewijs van biologische bewegingsperceptie voor de overdraagbaarheid van training bij gezond ouder worden
Onderzoeken of de afname van de biologische bewegingsperceptie, geassocieerd met gezond ouder worden, kan worden teruggedraaid met een korte NeuroTracker-trainingsinterventie.
13 deelnemers voltooiden gedurende 5 weken een NeuroTracker-training van 3 uur, en 28 deelnemers uit de controlegroep volgden een experimentele training of geen training (algehele gemiddelde leeftijd van 67 jaar oud). Pre-post beoordelingen van biologische bewegingsperceptie werden beoordeeld met een VR-walker (puntachtig display) op 4m en 16m.
Deelnemers aan de pre-NeuroTracker-training vertoonden aanzienlijk lagere prestaties bij het interpreteren van menselijke bewegingen op 4 meter afstand, vergeleken met 16 meter. Controles vertoonden geen verandering na de training, terwijl de prestaties van de NeuroTracker-trainingsgroep op 4 meter stegen naar het niveau van hun prestaties op 16 meter. Omdat biologische bewegingsperceptie belangrijk wordt geacht voor sociale vaardigheden, maar ook van cruciaal belang is voor het vermijden van botsingen op 4 meter afstand, concludeerden de onderzoekers dat de resultaten aantonen dat NeuroTracker een nuttige vorm van generieke training is om ouderen te helpen omgaan met sociaal relevante dynamische scènes. .
Geïsoleerde NeuroTracker-training met professionele topsporters biedt superieure uitgangswaarden en initiële leerpercentages vergeleken met training met twee taken.
Dit artikel behandelt fundamentele concepten van de relevantie van NeuroTracker voor het trainen van cognitieve capaciteiten die van cruciaal belang worden geacht bij sportprestaties, vooral bij dynamische teamsporten. Het bevat ook een onderzoek naar de effecten van aandachtsbelasting op leerparadigma's, met als doel het begrijpen van optimale belastingsomstandigheden voor het trainen van perceptueel-cognitief vermogen.
4 professionele topsportteams trainden hun atleten tijdens hun competitieseizoenen met NeuroTracker (15-30 sessies). Een Engelse Premier Team-club, een National Hockey League-team en een Europees rugbyteam werden allemaal getraind in de standaard zittende positie om elke invloed te isoleren van aandachtsmechanismen die betrokken zijn bij houdingscontrole. Een ander NHL-team voerde de training in staande positie uit, waarbij basisevenwichtseisen aan de aandacht werden gesteld.
Als we het statistische gemiddelde nemen voor de leervoortgang op NeuroTracker, vertoonden de drie professionele sportteams die zittend trainden vrijwel identieke vooruitgang, waarbij het snelle leren op de langere termijn langzamer ging, maar doorging met leren. Het staande sportteam vertoonde veel lagere NeuroTracker-scores, maar wat nog belangrijker was, een langzamere algehele leervoortgang, met een groot verschil met de andere teams. De bevindingen tonen duidelijk het verband aan tussen evenwichtscontrolemechanismen en perceptueel-cognitieve eisen die door NeuroTracker-training worden gesteld. Dit toont aan dat cognitieve trainingsbelastingen gevoelig moeten worden geoptimaliseerd voor aandachtsdrempels om effectieve leeraanpassingen op korte en langere termijn te genereren.
NeuroTracker-basislijnen in 2D en 3D laten een lager binoculair stereovermogen zien bij gezonde kinderen en ouderen in vergelijking met volwassenen.
3D-zicht (binoculair stereo) ontwikkelt zich tijdens de kindertijd en heeft de neiging te verminderen na de leeftijd van 65 jaar. Deze studie had tot doel te onderzoeken of deze effecten significant zijn bij het verwerken van complexe en dynamische bewegingen.
Er werden drie groepen van twintig proefpersonen gerekruteerd: kinderen (7–12 jaar oud), volwassenen (18–40 jaar oud) en oudere volwassenen (≥65 jaar oud). Elke persoon voltooide 4 NeuroTracker-sessies, 2 in 2D (geen binoculaire stereo) en 2 in 3D (met binoculaire stereo).
Zoals gebruikelijk behaalden volwassenen aanzienlijk hogere NeuroTracker-scores dan kinderen of ouderen. Ze behaalden ook een aanzienlijk groter voordeel bij het uitvoeren van NeuroTracker in 3D. Kinderen vertoonden op hun beurt meer voordeel met 3D dan ouderen. Dit suggereert dat oudere populaties een verminderd vermogen hebben om complexe en dynamische bewegingen te verwerken met behulp van stereoscopische verwerking. Uit deze studie blijkt dat vergelijking tussen scores met en zonder stereoscopisch effect een directe evaluatie van het stereopsisvoordeel bij het uitvoeren van NeuroTracker mogelijk maakt.
NeuroTrackerX is een cognitief trainingsprogramma dat is ontworpen om mentale prestaties te beoordelen en te verbeteren.
