Biologische bewegingswaarneming - een cruciale vaardigheid voor elke sporter

Serieuze atleten drijven hun geest en lichaam tot het uiterste van de menselijke prestaties. Sommigen bereiken prestaties die de verwachtingen voor onze soort te boven gaan: Roger Bannister brak de mijl van vier minuten in 1958; Benedikt Magnusson deadliftte in 2011 meer dan 1.000 pond.

Op het eerste gezicht zijn deze prestaties fysiek van aard. In feite is het de mentale behendigheid van atleten die tot hun succes op het veld leidt. Professionele atleten variëren inderdaad van dag tot dag in hun prestaties, en dit komt duidelijk niet voort uit de dagelijkse fysieke variatie, maar uit mentale aandacht en focus. Topteams zullen elk jaar een paar wedstrijden verliezen, vaak van teams uit de laagste klasse, waaruit blijkt hoe wel of niet 'in de zone' zijn de uitkomst kan bepalen. Soms zal de uitzonderlijke prestatie van één hoofdrolspeler het verschil maken.

Een belangrijke mentale vaardigheid bij deelname aan sporten op hoog niveau is het lezen van lichaamsbewegingen. Het kunnen waarnemen van de bewegingen van een concurrerende hardloper of een teamgenoot is de sleutel tot het nemen van goede beslissingen in realtime. Biologische beweging is de sleutel tot elke sport, van hockey tot voetbal, van voetbal tot honkbal, van atletiek tot worstelen.

Het is in meerdere wetenschappelijke experimenten bewezen dat professionele atleten beter dan gemiddeld zijn in het waarnemen van biologische beweging. Deze capaciteit vertaalt zich verder in vele voordelen. Hun reactietijden, besluitvorming en nauwkeurigheid bij het afgeven van passes zijn allemaal rechtstreeks gekoppeld aan hun biologische waarnemingsvermogen. Hun voorspellende kracht is aanzienlijk vergroot, waardoor ze toekomstige posities van teamgenoten, verdedigers en doelverdedigers beter kunnen begrijpen, wat de prestaties duidelijk zal verbeteren. Van veel van 's werelds beste teamsportatleten wordt gezegd dat ze 'ogen in hun achterhoofd' hebben, wat eigenlijk gaat over voorspellende kracht.

In een onderzoek uit september 2015 ontdekten Thomas Romeas en Dr. Jocelyn Faubert van het Visual Psycophysics and Perception Laboratory in Montreal dat atleten die experts zijn in biologische bewegingsperceptie superieure resultaten behaalden bij het voorspellen van passes bij voetbal en snellere reactietijden hadden. Niet-sporters die niet over de expertise op het gebied van bewegingsregistratie beschikten, waren minder bekwaam in bijna elke taak.

Dus hoe traint een atleet dit deel van zijn spel? De meeste trainingstijd voor wedstrijdsporters is gericht op het in vorm houden van het lichaam. Maar de hersenen moeten net zo hard 'naar de sportschool' als de spieren. Mentale training is meestal slechts een impliciet onderdeel van andere trainingen, zoals bewegingsregistratie in het spel tijdens een scrimmage.

Dat is waar gerichte cognitieve training een rol speelt. NeuroTracker is een voorbeeld waarvan de wetenschap heeft aangetoond dat het het vermogen verbetert om biologische bewegingen te lezen. Het was al bekend dat topsporters beter konden voorspellen waar verdedigers en teamgenoten zich zouden bewegen. Cruciaal is dat werd aangetoond dat deze onderliggende vaardigheden positief kunnen worden beïnvloed met behulp van NeuroTracker-training, en deze invloed op het verbeteren van voorspellingen van sportacties wordt nu specifiek bestudeerd.

Professionele sportteams besteden nu steeds meer kostbare trainingstijd aan biologische bewegingsperceptietraining. Er zijn ook gespecialiseerde sporttrainings- en sportvisiecentra in opkomst, die nu dergelijke toonaangevende sporttrainingen aanbieden aan andere serieuze atleten die via sportclubs geen toegang hebben tot dergelijke faciliteiten. Naarmate deze praktijk groeit, kan men voorspellen dat dit zal leiden tot betere prestaties op het veld en het ontstaan ​​van meer 'ogen in het achterhoofd'.

‍