Welkom bij de onderzoeks- en strategiediensten in het snelle tempo van vandaag.
In 2012 werd mij duidelijk hoe fysieke motorische vaardigheden en cognitieve vaardigheden met elkaar verweven zijn. Dat jaar publiceerde ik een onderzoek dat betrekking had op de trainingsprestaties van topprofteams in het Europese Rugby , de NHL en de EPL . Alle teams in het onderzoek gebruikten NeuroTracker voor prestatietraining gedurende het seizoen 2010 tot en met 2011.
Een belangrijk inzicht dat we ontdekten was dat zelfs kleine, simpele verschillen in training van invloed kunnen zijn op het vermogen van een atleet om zijn prestaties te verbeteren. We ontdekten bijvoorbeeld dat staan, in tegenstelling tot zitten, een impact had op het vermogen van een atleet om gedurende 15 sessies zijn training te verbeteren.
De mentale hulpbronnen die betrokken zijn bij het evenwicht en de proprioceptie bij het staan, remden duidelijk het vermogen van deze atleten om op cognitief niveau te presteren en zich aan te passen. Dit is nogal opmerkelijk gezien het feit dat de betrokken mentale hulpbronnen van zeer laag niveau zijn vergeleken met sport.
Door de cognitieve drempel van deze atleten te trainen en te meten, realiseerden we ons voor het eerst hoe geest- en lichaamsfuncties zeer gevoelig met elkaar verbonden zijn. Het toonde aan hoe nuttig neurowetenschappelijke hulpmiddelen kunnen zijn om atletische vaardigheden op nieuwe niveaus te begrijpen.
Onze eerste bevindingen werden vervolgens dieper onderzocht in een ander onderzoek met atleten op Olympisch niveau in het Catalaanse High Performance Center in Barcelona. Een NeuroTracker-programma van 26 sessies werd gebruikt bij een selectie atleten uit meerdere sporten. Het programma evolueerde van zitten, naar staan, naar een redelijk moeilijke evenwichtstaak.
Na 14 initiële zittende sessies (elk 6 minuten) werd staand uitgevoerd en werden de NeuroTracker-scores verlaagd. Het is echter belangrijk op te merken dat de leercurven van de atleten slechts tijdelijk werden beïnvloed als de taak veranderde van zitten naar staan. In feite pasten de atleten zich snel aan hun NeuroTracker-prestaties aan met het verwachte leertempo.
Op dezelfde manier was er, toen we een derde, moeilijkere evenwichtstaak toevoegden, opnieuw een eerste impact op de NeuroTracker-scores, gevolgd door snelle verbeteringen (binnen zes trainingssessies). Hieruit bleek hoe cruciaal leermethodologie kan zijn. Met de juiste trainingsbelasting in de loop van de tijd kunnen topsporters effectief de uitdagingen van motorische vaardigheden terwijl ze op verschillende mentale drempels presteren.
Door de jaren heen heb ik ook gezien in welke mate atleten ongelooflijk hoge niveaus van fysiek-cognitieve taken kunnen uitvoeren met training op langere termijn. Bijvoorbeeld de evolutie van hogesnelheidsschaatsen op de loopband, terwijl de puckbehandeling bij NeuroTracker-snelheden de norm verdrievoudigt.
Wat opmerkelijk is, is dat ze, ondanks de evolutie naar meer uitdagende taken, de NeuroTracker-scores boven het dubbele van de typische basislijn voor professionele atleten hielden. Bijgevolg kan wat kan lijken op echt begaafde prestatieniveaus feitelijk haalbaar zijn met een verfijnde fysiek-cognitieve trainingsmethodologie .
In het sportwetenschappelijke domein is het verbeteren van de prestaties door middel van fysiek-cognitieve training nog steeds relatief nieuw terrein. Traditioneel komt dit doordat er geen significante trainingsparadigma's zijn geweest voor het simuleren van hoge cognitieve belasting die wordt ervaren tijdens wedstrijdmomenten onder hoge druk .
Zeker naar mijn mening heeft dit grote gevolgen voor professionele atleten, vooral voor de veiligheid. Momenten van hoge druk tijdens competitief spel overbelasten atleten bijvoorbeeld vaak op mentaal niveau, terwijl de eisen aan de motorische vaardigheden ook hoog zijn. Hierdoor zijn ze kwetsbaar voor blessures.
Hersenschudding in de NHL is een relevant voorbeeld. Onderzoek toont aan dat NHL-spelers uitzonderlijk kwetsbaar zijn voor blindheid bij het schieten of doorgeven van de puck. Hoewel dit slechts tijdelijk is, is dit acute punt van zowel hoge mentale als fysieke belasting verantwoordelijk voor meer dan de helft van de milde traumatische hersenletsels (mTBI's) in NHL-games.
Ik vermoed dat er bij elke teamsport een soortgelijk patroon bestaat bij botsingsgerelateerde blessures. De competitieve instincten van spelers zijn immers inherent gericht op het uitbuiten van de zwakheden van tegenstanders.
Ik zal dit idee verder onderzoeken in een vervolgartikel, waarin ik bespreek hoe een nieuwe studie aangeeft dat cognitieve belasting een kritische factor is in het risico op biomechanisch letsel. Verrassend genoeg lijkt dit zelfs het geval te zijn bij het uitvoeren van relatief eenvoudige bewegingen. Als gevolg hiervan heeft dit grote gevolgen voor de risico's in sportcompetities.
Nieuw bij NeuroTracker? Lees meer in de vorige blog van professor Faubert.
Professor Faubert introduceert NeuroTracker
Welkom bij de onderzoeks- en strategiediensten in het snelle tempo van vandaag.
Ontdek hoe een Spaanse professional op het gebied van menselijke prestaties NeuroTracker naar een hoger niveau tilt.
Bekijk een van de belangrijkste opinieleiders van NeuroTracker die werkzaam is in de geestelijke gezondheidszorg.
Lees meer over het verhaal van een arts die geavanceerde ADHD-therapieën ontwikkelt op basis van de problemen binnen haar eigen familie.
Het #1 meest wetenschappelijk gevalideerde cognitieve trainingssysteem ter wereld. Gebouwd op 20 jaar neurowetenschappelijk onderzoek door toonaangevende autoriteiten in hun vakgebied. Verbeter uw hersenen en prestaties.
