Afbeelding

Een groeiende belangstelling voor de rol van de hersenfunctie bij topprestaties bereikt een kritische massa. Eind 2016 organiseerde het Australian Institute of Sport (AIS) The Performing Brain . Hoofd Prestatiepsychologie Kirsten Peterson zei: “Het brein zou wel eens de volgende grens kunnen zijn… in wat we begrijpen… waar de sport heen gaat en wat we kunnen doen om de prestaties te maximaliseren...” en concludeerde met:

“Ik hoop dat we allemaal op dezelfde lijn zitten en daar meer over willen weten.”

Rond dezelfde tijd verscheen het voor de Pulitzerprijs genomineerde en best verkochte boek Stealing Fire , waarin wordt gerapporteerd hoe Navy SEALS, Google en Silicon Valley neuropsychologie, psychologie en technologie combineren in hun streven naar flow en groepsflow om het leren en de prestaties te versnellen .

Voorafgaand aan beide waren er echter drie series van Todd Sampson's Redesign My Brain , die op prachtige wijze praktische toepassingen illustreerden van ' hersenfunctietraining' om schijnbaar onmogelijke taken uit te voeren voor een ongetraind persoon, zoals veilig kraken, ontsnappingen onder water en touwlopen over een hoogbouw in Sydney !!

Houd er rekening mee dat ik het niet heb over 'DE GEEST', wat we tegen onszelf zeggen, de herinneringen en voorspellingen waarvan we ons bewust bewust zijn in onze bewustzijnsstroom. Dit artikel en werkgebied verwijst naar de natte slijtage, de neuronen, glia, synapsen, neurotransmitters en axonen die werken om die bewustzijnservaring te creëren en ons gedrag en onze prestaties mogelijk te maken.

Als je dus de hersenen verandert, verander je ook de bewuste ervaring en het bewuste gedrag, toch?

Moeten we nu allemaal een doctoraat in neurowetenschappen, een master in sportpsychologie of elektrische bio-engineering behalen om door deze dappere nieuwe wereld te navigeren? Met de hersenen voelen velen van ons zich zoals in het onderstaande plaatje:

Als mensen hebben we zo’n haast om aan onze innerlijke demonen te ontsnappen en om een ​​voorsprong op onze concurrentie te verwerven.

  • Vertrouwen we gewoon op door crowdfunding gefinancierde neurotech start-ups die beloven ons betere prestaties te leveren door middel van hersenstimulatie, neurofeedback of een andere methode…?

of,

  • Vertrouwen we op peer-reviewed academisch onderzoek en de wetenschap moeten we met hun bergen van gouden standaard peer-review bewijsmateriaal ervoor zorgen dat we kritische en op bewijs gebaseerde beslissingen nemen...?

Het is een heerlijk, prikkelend en opwindend dilemma waar ik als praktiserend prestatiepsycholoog-coach de afgelopen 6 1/2 jaar mee heb geworsteld.

Dit artikel weerspiegelt de belangrijkste criteria die ik heb gebruikt om (zonder alle feiten) te beslissen wat relevant is en wat waarschijnlijk 'neuro-bunk' is.

Ondanks de bewustmakingsinspanningen van academici, auteurs en documentairemakers blijven er bepaalde uitdagingen in de psychologie bestaan.

Het kwantificeren van de effectiviteit, het vermijden van het psychologische stigma geassocieerd met Freud, gesprekstherapie, behandeling met elektrische schokken en alleen maar nadenken als er iets misgaat!

Omdat ik in mijn eigen praktijk met deze factoren worstelde, besloot ik de eerste in Australië te zijn die investeerde in NeuroTracker , een 3D-programma voor het volgen van meerdere objecten, dat ongeveer zo ver verwijderd was van het beeld van de traditionele psychologie als maar mogelijk was. Het was prestatiegericht, gebruikte 3D- en 80-inch projectieschermen, waarbij fysieke activiteiten met psychologische activiteiten werden geïntegreerd. Sinds februari 2014 is NeuroTracker er nog nooit in geslaagd een “WOW, dat is cool!” te ontlokken. reacties van coaches en atleten. Probeer dat eens te bereiken met de traditionele sportpsychologie!

Ik moest echter trouw blijven aan mijn wortels als wetenschapper-beoefenaar in de psychologie en mijn cliënten dienen vanuit een wetenschappelijke basis. Ik werd dus bemoedigd toen Visual Tracking Speed ​​(VTS) een geloofwaardige onderzoeksbasis van de Universiteit van Montreal aantoonde en het bleek 'niet alleen maar lichtjes en fluitjes' te zijn, zoals veel online trainingsprogramma's voor 'hersentraining'.

Er is aangetoond dat VTS verschilt op basis van prestatievermogen, conditie, leeftijd, mTBI, invloed op de biologische bewegingsverwerking en ADHD, en werd vermeld in toonaangevende peer-reviewed tijdschriften.

Verder werden veranderingen in de frontale en visuele hersengebieden gevonden die indicatief waren voor een verhoogde focus en concentratie na 1 uur NeuroTracker-training... en een zeer verre transferstudie vond een verbeterde passnauwkeurigheid bij voetbal na 1 ¾ uur training ( Romeas & Faubert, 2016 ). Ik ging ALL-IN.

Vanuit het perspectief van een professionele coach wend ik me tot Matt Elliott, directeur van Strong Minds Australia, en voormalig NRL-hoofdcoach, die ook presenteerde op het AIS Performing Brain-seminar. Zijn wijze advies aan beoefenaars van hersentraining in de hoog presterende ruimte luidt:

“Wat er ook gebeurt… programma’s moeten (1) boeiend, (2) effectief en (3) efficiënt zijn.”

Met NeuroTracker kon ik de aandacht van een cliënt trekken en vasthouden met nieuwe 3D, een merkbaar verschil maken in hun VTS en hersenfunctie, en met 3-4 trainingssessies die slechts 18-24 minuten per week in beslag namen, kostte het heel weinig tijd van ' kernsporten " taken.

Hoewel NeuroTracker al deze vakjes heeft aangevinkt, zijn de kernaspecten van de prestatiepsychologie cognitief en affectief. Als cognitief-perceptuele taak heeft en kon NeuroTracker niet beweren emoties te beïnvloeden (hoewel vaak de neiging van een atleet tot frustratie, een vaste mindset of negatieve zelfpraat naar voren komt, die een prestatiecoach vervolgens aan de slag kan gaan om deze te onderzoeken).

Hoewel het programma geschikt was voor dynamische actie en teamsporten, leek het ook niet effectief te zijn voor statische sporten zoals golf, honkbal pitchen of cricket. Zo begon mijn volgende zoektocht om die leegte in mijn praktijk op te vullen… het ontwikkelen van een ‘gelijkmoedig brein’.

NeuroTracker beïnvloedde het concentratievermogen en de zintuiglijke helderheid, maar minder gelijkmoedigheid. (afbeelding: Shinzen Young)

Zoals Kotler en Wheal beschrijven in Stealing Fire and Flow: Rise of Superman, veranderde staten van flow verklaard door ' voorbijgaande hypofrontaliteit' met een vermindering van de activiteit van de linkerfrontale kwabben. Neurofeedback meet de hersengolfactiviteit, maar apparaten van medische kwaliteit kosten tussen de $3000 en $10000. Omdat ik al ' all-in' met de NeuroTracker, had ik moeite.

Ik wilde iets draagbaars, had het nodig voor minder dan $ 1000, zonder lopende abonnementen, en dat een geldige meting opleverde. Ik heb gekeken naar de VERSUS, Emotiv EEG en Muse headsets (allemaal kwaliteitsapparatuur).

Ik besloot dat Focusband aan die criteria voldeed. Hoewel de ontwikkelaars de term 'mushin' of 'mind of no mind' gebruikten in plaats van flow. Atleten leren in realtime wanneer ze in/uit de flow komen en uit/op hun eigen manier uitstappen tijdens een golfswing, conversiekick of tennisservice via visuele, auditieve en tactiele feedback.

In essentie meten de oprichters van Focusband, Graham en Henry Boulton, het vermogen van een persoon om mindful te presteren. Verder begeleiden ze cliënten om mushin binnen te gaan door bewustzijn van de ademhaling toe te passen, lichaamssensaties op te merken en acceptatie te oefenen, wat allemaal pijlers zijn van een best-practice mindfulness-aanpak. PGA Wereld nummer #1 Jason Day schrijft een groot deel van zijn succes toe aan Focusband en ik ben dol op de technologie voor de toestand van de hersenen/geest waarin men terechtkomt... bijzonder nuttig voor mijn Tetris-training, meditatie gedurende de dag (helpt om even in slaap te vallen snelle powernap), en tijdens het schrijven of studeren.

Een bonus van deze technologie is dat net als bij de VTS-meting van Neurotracker mushin -scores variëren als gevolg van veranderingen in de slaap, voeding, werkdruk, vermoeidheid en sociale stressoren van een atleet... en deze metingen zijn onverbiddelijk... waar deze beoordelingsschalen dat ook zijn!

Traditionele herstel- en welzijnsschalen staan ​​open voor valse antwoorden.

Ik heb nu dus twee trainingstechnologieën voor prestatiepsychologie die verschillende delen van de hersenen meten en trainen op basis van de verschillende eisen die relevant zijn voor bepaalde sporten en die gevoelig zijn voor vermoeidheid, stemming, stress en werkdruk.

Vanwege hun nieuwigheid zijn ze (1) van nature aantrekkelijk, (2) veroorzaken ze effectief veranderingen in de hersenen en vervolgens de prestaties, en (3) het duurt minder dan een half uur om ze toe te passen. Prestaties zijn echter meer dan alleen ons brein…. en dat waar we het laatste stukje van de presterende hersenverbeterende technologie introduceren.

Psychofysiologie ontmoet de Fockers

Huidtemperatuur, elektrische geleiding en hartslag bieden allemaal een glimp van onze toestand voordat we ons er bewust van zijn.

Niet veel mensen zullen weten dat de hersenen meer signalen ontvangen dan ze verzenden. Hoofdzakelijk via de nervus vagus, dus een sleutel tot het veranderen van de hersenen is het aansturen van de hersenen door het beïnvloeden van signalen die vanuit het hart, de spieren en de longen gaan.

Opnieuw liet Todd Sampson de wereld zien hoe dit soort 'emotionele intelligentietraining' (met Sue Langley) en biofeedback (met AIS Senior Recovery Physiologist Shona Halson) hem in staat stelden doodsverachtende stunts uit te voeren. Verbonden met meerdere sensoren en met behulp van focus- en ademhalingstechnieken, verhoogde Todd geleidelijk zijn emotionele coherentie, een maatstaf voor de hartslagvariabiliteit (HRV) die de cardiovasculaire veerkracht aangeeft. Toen de hersenen deze signalen ontvingen, 'interpreteerden ze alles in orde'.

Wheal en Kotler rapporteerden ook hoe HRV-profielen van Amerikaanse onderzeeërs en Fortune 500-kandidaten werden gemeten en nauwkeurig voorspelden wie bij het team zou passen en wie er uit zou wijken... en het was trainbaar! Ik besefte dat ik mijn cliënt een slechte dienst bewees door hem geen geldige training voor HRV en psychofysiologie te bieden.

Gelukkig had Thought Technology, al tientallen jaren toonaangevend op het gebied van biofeedback en neurofeedback, eind 2016 hun eVu-TPS (drievoudige verwerkingssensor) gelanceerd. Deze was draagbaar, verbonden via Bluetooth, vereiste geen extra abonnementen, kostte minder dan $ 1000 en werd gemeten twee andere stressindicatoren: huidgeleiding en huidtemperatuur.

Net als de NeuroTracker en Focusband variëren de eVu-TPS-scores afhankelijk van variaties in welzijn , hoewel TPS-scores over het algemeen een opwaartse trend vertonen, omdat atleten en coaches, net als Todd, leren hun gemoedstoestanden van rust en vertering, tevredenheid, helderheid en acceptatie in te voeren. -lichaam sneller…. en daar langer blijven. Zie hieronder voor mijn eigen praktijkgegevens bij de TPS.

Mijn eigen verbeteringen: van worstelen om te ontspannen (links) tot het verkrijgen van fysiologische flow (rechts).

Een beperking van het apparaat is dat het stationair moet zijn en dus bij uitstek geschikt is voor sporten waarbij spelonderbrekingen optreden, hoewel het gebruik van het apparaat voor regelmatige controle van iemands vermogen om opzettelijk uit te schakelen een nuttige maatstaf zou zijn.

Onlangs is HRV-biofeedback veelbelovend gebleken bij het herstellen van hersenschuddingen, hoofdtrauma en PTSD. Het is dus een ander waardevol hulpmiddel voor de zelfgekweekte mens om op de hoogte te blijven van verder onderzoek.

Er komen steeds meer neurotechnologieën op deze groeiende markt en als ik onbeperkt geld had, zou ik ze waarschijnlijk allemaal kopen en uitproberen. Maar zoals dr. Mike Martin, hoofd prestatiepsychologie bij NSWIS, zei over zijn aankoop van NeuroTracker en VERSUS EEG: “Als ik terugkijk, zou ik waarschijnlijk één stukje technologie krijgen en dat onder de knie krijgen…. Anders wordt het overweldigend. Elke technologie gaat diep.” Ik ben het ermee eens en..

Ik heb met succes alle drie de technologieën gecombineerd om tegelijkertijd visuele aandacht, hersentoestanden en HRV-coherentie te trainen. Ik geloof dat dit vertegenwoordigt...

...de ultieme staat voor ambitieuze high-performers om te oefenen in: ingeschakeld, mindful en veerkrachtig.

Samenvattend hoop ik dat dit artikel heeft geïllustreerd hoe neurotechnologieën nu in staat zijn cognitieve en affectieve drijfveren van topprestaties te meten en te trainen en u een reeks besluitvormingscriteria heeft gegeven die u kunt gebruiken bij het doorzoeken van al het ‘neuro-bunk’. daarbuiten.

Hoe meer van ons gebruik maken van, profiteren van en kopen in het gebruik van prestatiepsychologische technologie, hoe beter we zullen presteren, en hoe meer onze vrienden, familie, cliënten en medemensen waarschijnlijk ons ​​voorbeeld zullen volgen. We zijn tenslotte mensen en zitten daarom echt in het leiderschapsspel, nietwaar?

Wilt u meer weten over hoe NeuroTracker uw algehele cognitieve prestaties kan verbeteren? Bekijk Rob's vorige Expert Corner blog.

Hoe kunnen we onze hersenen beter maken?

Pijl

Aan de slag met NeuroTracker

Bedankt! Uw inzending is ontvangen!
Oeps! Er is iets misgegaan bij het verzenden van het formulier.

Ondersteund door onderzoek

Volg ons

Gerelateerd nieuws

NeuroTrackerX-team
3 oktober 2024
NeuroTracker KOL-profiel: Pedro Gormaz

Ontdek hoe een Spaanse professional op het gebied van menselijke prestaties NeuroTracker naar een hoger niveau tilt.

Geen artikelen gevonden.
NeuroTrackerX-team
17 september 2024
NeuroTracker KOL-profiel: Dr. Sammy Oh

Bekijk een van de belangrijkste opinieleiders van NeuroTracker die werkzaam is in de geestelijke gezondheidszorg.

Geen artikelen gevonden.
Doorbraaksucces op het gebied van ADHD

Lees meer over het verhaal van een arts die geavanceerde ADHD-therapieën ontwikkelt op basis van de problemen binnen haar eigen familie.

Geen artikelen gevonden.