December 2014
in
Onderzoeksmethodologie en cognitieve wetenschap
Beoordelen of het mechanisme van perceptueel-cognitieve training kan worden overgedragen op ruimtelijke en semantische vaardigheden bij studenten.
60 mannelijke middelbare scholieren werden willekeurig toegewezen aan een NeuroTracker-trainingsgroep (21 sessies verspreid over 7 dagen) of een passieve controlegroep (geen training). Beoordeling vóór en na de training werd uitgevoerd met de Test of Spatial Ability en de Test Of Semantic Skills-Intermediate.
De controlegroep vertoonde een verwaarloosbare verandering tussen pre- en posttests, terwijl de NeuroTracker-groep een significante overdracht liet zien met een winst van ongeveer 50% in ruimtelijk vermogen en een winst van 55% in semantische vaardigheden. De onderzoekers concludeerden dat een NeuroTracker-interventie de cognitieve vaardigheden van middelbare scholieren kan vergroten.
Individuen met autisme kunnen NeuroTracker met verschillende cognitieve belastingen uitvoeren en profiteren van feedback op lage moeilijkheidsgraden.
Het onderzoeken van de cognitieve kenmerken van mensen met autisme in vergelijking met neurotypische individuen als reactie op verschillende NeuroTracker-belastingen en feedback.
27 adolescenten en volwassenen met autisme en 28 neurotypische adolescenten en volwassenen met ASS kregen de opdracht om NeuroTracker uit te voeren bij lage belasting (tracking met 1 doel) en hoge belasting (tracking met 4 doelen) gedurende twee trainingssessies. De helft van de deelnemers kreeg per proef feedback, de andere helft niet.
Hoewel deelnemers met autisme lager scoorden dan neurotypische deelnemers, werden sessies met hoge belasting even goed getolereerd in vergelijking met sessies met lage belasting. Feedback verbeterde de prestaties van NeuroTracker in het algemeen, behalve voor deelnemers met autisme tijdens de sessies met hoge belasting. Deelnemers met autisme die feedback kregen scoorden beter dan neurotypische deelnemers zonder feedback, maar alleen op de sessies met lage belasting. De resultaten suggereren dat personen met autisme NeuroTracker met verschillende belastingen kunnen uitvoeren, en dat feedback de prestaties op lage moeilijkheidsgraden ondersteunt.
Uit peer-reviewed onderzoek van NeuroTracker blijkt veelbelovende relevantie voor brede cognitieve verbetering in verschillende populaties.
Beoordelen van het nut van NeuroTracker (3D-MOT) als hulpmiddel voor cognitieve verbetering om de algemene uitdagingen die gepaard gaan met cognitieve trainingsproducten te overwinnen.
De auteur voerde een uitgebreid overzicht uit van de huidige literatuur over hulpmiddelen voor cognitieve verbetering, evenals de specifieke literatuur over NeuroTracker om de sterke en zwakke punten ervan als onderzoeksinstrument te onderzoeken. Er werd ook bewijs onderzocht voor de cognitieve domeinen die NeuroTracker aanpakt.
NeuroTracker bleek brede wetenschappelijke relevantie te hebben voor het verbeteren van een aantal cognitieve domeinen, waaronder informatieverwerking, aandacht, werkgeheugen, remming en executieve functies. Er werden verregaande overdrachtseffecten gevonden in de volgende menselijke prestatiedomeinen: visuele informatieverwerking bij gezonde volwassenen, biologische bewegingsverwerking bij gezond ouder wordende proefpersonen, prestaties op het veld bij voetballers en in aandacht voor populaties met neurologische ontwikkelingsstoornissen. De auteur concludeerde dat er weliswaar veelbelovend peer-reviewed onderzoek bestaat, maar dat er meer onderzoek nodig is om de gunstige effecten van deze methode in de context van cognitieve verbetering krachtig vast te stellen.
De NeuroTracker-training is zeer toegankelijk en begrijpelijk voor kinderen met neurologische ontwikkelingsstoornissen.
Deze haalbaarheidsstudie onderzocht de haalbaarheid van de implementatie van een NeuroTracker-adaptief trainingsprogramma in de klas voor adolescenten met een extreem laag IQ.
Zesentwintig adolescenten tussen 11 en 16 jaar met een IQ met de extreem lage op Weschler gebaseerde IQ-scores voltooiden 45 trainingssessies op de NeuroTracker. Wervings- en retentiepercentages en naleving van het programma werden beoordeeld. 42% van de deelnemers had de diagnose autismespectrumstoornis (ASS), 15% had de diagnose aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) en 11% had het syndroom van Down.
100% van alle deelnemers die aan de inclusiecriteria voldeden, voltooiden alle stadia van het onderzoek, vanaf de uitgangssituatie tot de beoordelingen na de interventie. De onderzoekers concludeerden dat de resultaten suggereren dat het implementeren van NeuroTracker als een klassikale interventie haalbaar is bij deze populatie.
NeuroTracker-metingen die bij verschillende aantallen doelen worden uitgevoerd, kunnen nuttig zijn bij het karakteriseren van de aandachtscapaciteiten in verschillende populaties.
In deze studie werd getracht de grenzen van de hulpbronnen voor dynamische visuele aandacht gedurende de leeftijdsontwikkeling te onderzoeken, waarbij gebruik werd gemaakt van NeuroTracker-snelheidsdrempels als maatstaf voor de aandachtscapaciteit.
21 deelnemers werden gegroepeerd op leeftijd: schoolgaande leeftijd (6-12 jaar), adolescent (13-18 jaar), volwassene (19-30 jaar). Elke groep voltooide de NeuroTracker-basislijnen met behulp van snelheidsdrempelmetingen bij steeds groter wordende aantallen doelen.
Voor alle groepen veranderden de snelheidsdrempels op een logaritmische manier, consistent met de relatieve toename van de vereisten voor het volgen van meerdere objecten. De aandachtscapaciteiten voor NeuroTracker werden bepaald op basis van leeftijd, met aanzienlijk lagere limieten voor het volgen van meerdere objecten voor schoolgaande personen. De bevindingen suggereerden ook dat de 3D-stereocomponent van NeuroTracker een kritische faciliterende factor is voor het verwerken van grotere aandachtsbelastingen: schoolgaande individuen zouden aantallen doelen kunnen volgen voorbij de grenzen van 2D niet-stereo (zoals vastgesteld in eerdere onderzoeken). Deze bevindingen suggereren dat NeuroTracker kan worden gebruikt voor het karakteriseren van de ontwikkeling van de toewijzing van middelen in aandachtsprocessen door het gebruik van een maatstaf die de omstandigheden in de echte wereld het beste benadert.
Het is bekend dat aandacht en feedback een cruciale rol spelen bij het leren. In dit vooronderzoek werd getracht de voordelen van directe feedback bij de taakuitvoering van NeuroTracker te beoordelen.
38 jongvolwassenen (gemiddeld 23 jaar oud) voltooiden vier NeuroTracker-sessies gedurende twee dagen. 19 deelnemers kregen tijdens de sessies feedback over de testprestaties, en 19 deelnemers kregen geen feedback. Evaluaties vóór en na de training werden uitgevoerd met behulp van de Continuous Performance Test II om de cognitieve functie te meten.
De deelnemers die werden geholpen met feedback lieten tijdens de vier sessies een grotere verbetering zien in de NeuroTracker-scores. De feedbackgroep demonstreerde ook betere overdraagbaarheidseffecten op de CPT-II-taak, wat tot uiting kwam in een aanzienlijk lager gemiddeld foutenpercentage vóór/na. De resultaten geven aan dat feedback een positief effect heeft op de prestaties en een belangrijk aspect kan zijn bij de overdracht naar cognitieve functies.
De bevindingen van een pilotstudie laten significante verbeteringen zien in de meervoudige aandachtscapaciteiten van basisschoolleerlingen met vooraf vastgestelde aandachtsproblemen.
Dit was een pilotstudie met een selectie van basisschoolkinderen op basis van testmetingen die aanzienlijke aandachtsproblemen en impulscontrole vertoonden, maar waarbij klinisch niet de diagnose ADHD werd gesteld. Het doel van deze pilotstudie was om te zien of NeuroTracker het potentieel heeft om een effectieve kortetermijninterventie te zijn voor jonge studenten met ernstige aandachtsstoornissen, gebaseerd op veranderingen in gestandaardiseerde neuropsychologische beoordelingen.
Er werd een test- en controlegroep van elk 5 basisschoolleerlingen bij het onderzoek betrokken, geselecteerd op basis van de beoordeling van ernstige beperkingen op de IVA+Plus™ Continue Prestatietest. Beide groepen produceerden de initiële basislijnen van NeuroTracker met statistisch onbeduidende verschillen. De testgroep voltooide 21 NeuroTracker-trainingen van vijf minuten, verdeeld over 3,5 week, de controlegroep trainde niet. Beide groepen werden vervolgens opnieuw getest op de neuropsychologische beoordelingen.
De testgroep verbeterde de NeuroTracker-snelheidsdrempels met gemiddeld 61% tijdens de training. De controlegroep vertoonde een verwaarloosbaar verschil in pre-post neuropsychologische beoordelingsscores, terwijl de getrainde groep variabele maar significante verbeteringen vertoonde op een reeks visuele en auditieve metingen. De winsten waren het meest uitgesproken op het gebied van voorzichtigheid, consistentie en focus in zowel visuele als auditieve domeinen, wat overeenkomt met eerdere bevindingen en een cross-modale prestatieoverdracht suggereert. aandachtstekorten in deze populatie, met potentieel om de leerresultaten op jonge leeftijd positief te beïnvloeden.
Het #1 meest wetenschappelijk gevalideerde cognitieve trainingssysteem ter wereld. Gebouwd op 20 jaar neurowetenschappelijk onderzoek door toonaangevende autoriteiten in hun vakgebied. Verbeter uw hersenen en prestaties.
