3 verrassende effecten van hersenschudding

Hersenschudding heeft de afgelopen jaren veel aandacht gekregen, maar de gevolgen van mTBI's zijn nog steeds niet goed begrepen. Laten we, met inzichten van vooraanstaande hersenschuddingsexperts, eens kijken naar enkele effecten van hersenschudding die u misschien verrassend vindt.

Symptomen kunnen dramatisch variëren

De hersenen zijn een zeer complex orgaan. Schade door botsingen met het hoofd kan elk deel van de hersenen aantasten, waardoor cognitieve processen op talloze manieren worden verstoord. Dr. Charles Shidlofsky , een vooraanstaand specialist op het gebied van hersenschuddingen en hoofd van Neuro-Vision Associates in Noord-Texas, legt uit:

“Als je één hersenletsel hebt gezien… dan heb je één hersenletsel gezien. Het is cruciaal om te erkennen dat er veel verschillende dynamieken zijn bij een hersenschudding, zowel wat betreft de functionele effecten als wat de symptomen betreft.”

De meeste mensen zijn zich bewust van hoofdpijn, misselijkheid en misschien lichtgevoeligheid, maar psychologische symptomen kunnen angst, depressie, slapeloosheid, prikkelbaarheid en basisvermogen om zich te concentreren of te concentreren omvatten. Het post-hersenschuddingsyndroom kan ook fysieke gevolgen hebben door invloed op het centrale zenuwstelsel . Het kan bijvoorbeeld het evenwicht bemoeilijken, zowel in termen van vestibulaire effecten (op het oor) als proprioceptieve effecten (lichaamsfeedback), en het kan de bewegingscoördinatie belemmeren.

Dr. Keith Smithson , specialist op het gebied van sportvisie en hersenschudding en directeur visuele prestaties voor de Washington Nationals, schetste enkele van de specifieke manieren waarop mTBI’s de hersenfunctie kunnen veranderen:

"Symptomen kunnen optische vervormingen, oog-spierproblemen, tekortkomingen bij het volgen van meerdere objecten, maar ook sensorische integratie en overbelastingsproblemen inhouden."

Om deze reden stelt hij dat er een reeks herstelinterventies moet worden gebruikt die gespecialiseerd zijn om elk van deze effecten aan te pakken.

De effecten kunnen maanden aanhouden

Voor specialisten die hersenschuddingherstel behandelen, is het niet ongebruikelijk dat patiënten zes maanden of langer in behandeling zijn. Dr. Smithson constateert bijvoorbeeld dat ernstige gevallen van mTBI tot acht maanden herstelbehandeling vereisen. Enigszins verrassend is dit niet noodzakelijkerwijs te wijten aan de ernst van het daadwerkelijke hoofdletsel. Dr. Shidlofsky gaf voorbeelden van dit fenomeen:

“Er zijn vaak heel verschillende hersteltrajecten van persoon tot persoon. Soms hebben we bijvoorbeeld patiënten die heel hard op hun hoofd zijn geslagen en die voor zes sessies komen en daadwerkelijk zijn hersteld. Maar dan kun je ook iemand anders hebben die een kleine spatbordbuiger heeft gehad, en die heeft zulke slopende symptomen dat slechts een lichte rotatie van de stoel ernstige duizeligheid veroorzaakt.”

Dr. Michael Matter , voorzitter van de Geneva Medical Doctor Association en directeur van Neurovision Consulting, biedt cognitieve revalidatie voor professionele atleten en benadrukte hoe moeilijk het herstelproces voor atleten kan zijn:

“We hadden hockeyspelers die vijf of zes maanden zonder ijs zaten en niet meer konden spelen. Het is een realiteit, ze zijn niet in staat zich te concentreren, geen aandacht te hebben”.

Omdat hersenschuddingen bijna alle aspecten van het dagelijks leven kunnen beïnvloeden, is therapie meestal nodig om de effecten tot aan het eindpunt van herstel te volgen.

Symptomen worden beïnvloed door randvoorwaarden

Volgens een nieuwe studie gepubliceerd in The Journal of the American Osteopathic Association kan het herstel van een hersenschudding twee keer zo lang dan bij jonge mannen. Aangenomen wordt dat dit te wijten is aan onderliggende cognitieve aandoeningen die vaker voorkomen bij meisjes, waaronder hoofdpijn, depressie, angst en stress.

Omdat dit veel voorkomende mTBI-symptomen zijn, kunnen de effecten elkaar overlappen en het herstelproces verlengen als ze al bestaan. In dit onderzoek met 212 mannelijke en vrouwelijke jonge atleten had 58% van de meisjes na 3 weken blessure nog steeds symptomen van een hersenschudding, vergeleken met 25% van de jongens.

Dit betekent dat elke persoon, met welke vorm van reeds bestaande cognitieve aandoening dan ook, waarschijnlijk een verhoogde vatbaarheid voor hersenschuddingssymptomen zal hebben, en meer moeite zal hebben om ervan te herstellen. John Neidecker , een orthopedisch specialist in de behandeling van hersenschuddingen, benadrukt het feit dat student-atleten met hersenschuddingen vaak gestrest raken omdat ze niet kunnen sporten.

Dit komt vaak voor omdat atletiek ook een belangrijke activiteit is waarmee ze normaal gesproken stress kunnen verbranden, en de primaire behandeling voor hersenschudding simpelweg rusten is. Stress versterkt veel van de kenmerkende symptomen van mTBI, waardoor herstel een grotere uitdaging wordt dan bij niet-sportende kinderen.