Belangrijkste redenen voor de stijging van het aantal ADHD-diagnoses

Over de hele wereld lijkt er sprake te zijn van een verrassende en snelle stijging van het aantal ADHD-diagnoses . ADHD is een neurologische gedragsstoornis die op de een of andere manier een epidemie is geworden. bij ruim de stoornis vastgesteld Bovendien gebruiken ruim 3,5 miljoen mensen medicijnen om de symptomen te beteugelen, van gebrek aan focus tot hyperactiviteit. Volgens psycholoog Enrico Gnaulati komt ADHD nu net zo vaak voor als verkoudheid . Dus, wat is er met de stijging? Heeft er een verandering plaatsgevonden in onze genenpool? Of is er iets anders aan de hand?

Wetten op het gebied van schoolverantwoordelijkheid

In de afgelopen decennia zijn er prikkels geïntroduceerd voor Amerikaanse scholen om betere afstudeercijfers en testscores te behalen. Als gevolg hiervan voelen deze scholen de druk om te strijden om financiering. Bekend als wetten op de verantwoordingsplicht van scholen , worden scholen gestraft voor het missen van doelstellingen en worden ze beloond als ze deze overschrijden. Bijgevolg heeft dit sommige onderwijsinstellingen een echte stimulans gegeven om kinderen te laten diagnosticeren en behandelen.

Het fenomeen ‘hersendoping’

In heel Noord-Amerika is ‘ hersendoping ’ nu ook een bekend fenomeen onder hogeschool- en universiteitsstudenten. Bepaalde ouders willen heel graag dat hun kind naar Yale, Harvard of Berkeley gaat, waarvoor perfecte scores nodig zijn. Met een ADHD-diagnose kunnen studenten speciale aanpassingen op school zoeken, zoals meer tijd op de SAT , een gestandaardiseerd toelatingsexamen voor de universiteit.

Ouders, leerlingen en zelfs schoolbesturen erkennen de potentiële voordelen die een diagnose met zich meebrengt. Bovendien ervaren veel studenten het stimulerende middel niet als bedrog. Uit een onderzoek uit 2012 bleek dat mannelijke studenten van mening zijn dat het voor een atleet veel onethischer is om steroïden te gebruiken dan voor een student om op recept verkrijgbare stimulerende middelen te misbruiken om een ​​test te halen.

Slaapgebrek en routinematig kindergedrag

Een andere belangrijke oorzaak voor een verkeerde diagnose is slaapgebrek . Verrassend genoeg kan slaapgebrek hyperactiviteit en impulsiviteit bij kinderen veroorzaken. Bovendien krijgen veel kinderen, door de extra academische druk en de schermen die bijna elke kamer vullen, simpelweg niet genoeg vrije tijd. Tot op zekere hoogte is bijna elk kind impulsief, snel afgeleid, ongeorganiseerd en heeft het moeite om aanwijzingen op te volgen.

Dus soms wordt zelfs ‘gewoon kindergedrag’ verward met ADHD. De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ( DSM ), gewoonlijk gebruikt als de gouden standaard om ADHD te diagnosticeren, somt negen symptomen van onoplettendheid en negen van hyperactiviteit of impulsiviteit op. Symptomen van onoplettendheid zijn onder meer: ​​onzorgvuldige fouten maken bij huiswerk, afleidbaarheid en problemen om georganiseerd te blijven. Symptomen van hyperactiviteit of impulsiviteit zijn onder meer: ​​anderen onderbreken, klimmen als het ongepast is en overmatig praten. Al deze symptomen kunnen echter bekend in de oren klinken bij degenen die tijd met kinderen hebben doorgebracht. Bijgevolg zijn het de combinatie en de ernst van deze symptomen die als cruciaal worden beschouwd bij de diagnose van ADHD.

‍