Hersenen zijn de sleutel tot prestatievoordeel in topsport

Het heeft mij altijd gefascineerd hoeveel atletische vaardigheden dramatisch variëren van atleet tot atleet, zelfs op topsportniveau. Een voorbeeld is Paul Scholes Manchester United het meest bewonderde . Als kracht- en conditiecoach kan ik je vertellen dat zijn fysieke eigenschappen hem weinig voordeel gaven ten opzichte van zijn concurrenten. Wat hij echter wel had, waren ongelooflijke mentale vermogens. Daarom Sir Alex Ferguson hem: 'Een van de grootste voetbalhersenen die Manchester United ooit heeft gehad'.

Uit de nieuwste sportwetenschappelijke onderzoeken blijkt dat wanneer elitespelers worden vergeleken met sub-elitespelers, de verschillen in mentale prestaties enorm zijn. Het lezen van en reageren op het verloop van het spel, het voorspellen van tegenstanders en balbanen, en snel reageren onder druk zijn belangrijke gebieden waarop topspelers een kritische voorsprong verwerven in competitief spel. Deze factoren worden doorgaans niet goed getraind, maar de neuroplasticiteit van de hersenen maakt snelle prestatieverbeteringen mogelijk, met langdurige gevolgen. Het ontbrekende stukje van de puzzel is het gebruik van de juiste technieken, en dat is waar de nieuwste trainingstechnologieën zoals NeuroTracker om de hoek komen kijken. Als eerste coach ooit die deze en andere geavanceerde trainingshulpmiddelen gebruikte, heb ik nooit meer achterom gekeken. Hier zijn drie redenen waarom cognitieve trainingstools zoals NeuroTracker een verschil kunnen maken.

1. Aandacht is van cruciaal belang voor de besluitvorming

Om op het veld te kunnen excelleren, is bewustzijn van fundamenteel belang. Een van de grootste uitdagingen is het tegelijkertijd vasthouden van de multifocale aandacht op meerdere bewegende doelen. Op het veld houdt dit in dat spelers worden waargenomen die rond de atleet bewegen, bewegingspatronen binnen en buiten het zicht worden geïdentificeerd en bewegingstrajecten worden voorspeld.

In plaats van atleten te coachen voor specifieke spelsituaties of situaties, willen we idealiter de cognitieve vaardigheden van een speler aanscherpen op een manier die op elke spelsituatie kan worden toegepast. Het is bijvoorbeeld een soortgelijk idee als het doen van squats om de sprint- en springkracht te verbeteren. Op aandacht gebaseerde training zoals NeuroTracker komt het allerbelangrijkste besluitvormingsgebied van de hersenen ten goede. Dit komt omdat de snelheid en kwaliteit van actie-responskeuzes sterk afhankelijk zijn van bewustzijn en het vloeiend kunnen lezen van de scène. De toegevoegde factor hier is dat wanneer het aandachtsvermogen van een speler wordt overweldigd door informatie of psychologische druk, of zelfs door vermoeidheid, de mentale focus wegvalt. Een kortstondig aandachtsverlies resulteert vaak in kritieke fouten tijdens intense momenten van grote games. Om deze reden moet de aandacht op zeer hoge niveaus worden getraind, zodat deze robuust genoeg wordt om de druk van de concurrentie te weerstaan.

2. Verwerkingssnelheid is van het allergrootste belang

Het is vrij eenvoudig om actie te volgen als er weinig beweging is, maar als de beweging versnelt, nemen de eisen aan de hersenen dramatisch toe. De meeste sporten vereisen het volgen van dynamische en snel bewegende scènes, met complexe bewegingspatronen. Topsporters moeten dit niet alleen verwerken, maar ook met een ongelooflijke snelheid. Dit is de reden waarom training de mentale focus moet conditioneren op de verwerkingssnelheidsdrempel van elke atleet, anders wordt het moeilijk om de actie bij te houden wanneer dat er het meest toe doet. NeuroTracker is een goed voorbeeld van hoe dit kan worden gedaan, omdat het bij elke sessie de verwerkingslimieten van elke atleet verlegt. De trainingseffecten laten zien dat dit de hersengolven versnelt, wat gepaard gaat met een grotere alertheid en mentale focus. Meer technologieën zouden dit conditioneringsprincipe moeten toepassen.

3. Perifere visie is fundamenteel en trainbaar

Visie domineert ongeveer 80% van de enorme hoeveelheid sensorische informatie die we elke seconde opnemen. Het beheersen van het gebruik van visie is een vaardigheid die het goede van het beste in teamsporten onderscheidt. Het klassieke verschil tussen elites en amateurs is dat amateurs te veel scannen op details, waardoor hun focus te veel rondslingert. Waarom is dit een probleem? Het veroorzaakt een wazig zicht tussen scanpunten, dus als uw ogen voortdurend van punt naar punt bewegen, is de scène meestal wazig, wat het perifere bewustzijn in gevaar brengt. Topsporters scannen veel minder vaak en richten zich alleen op relevante details. Hierdoor kunnen ze hun visuele aandacht mentaal spreiden om zoveel mogelijk informatie binnen te halen.

Het is niet intuïtief, dus visietraining is belangrijk, vooral voor jongere atleten. Een techniek die bekend staat als een 'visuele spil' is iets waar je je focuspunt aan verankert, terwijl je feitelijk aandacht besteedt aan actie in de periferie. Met NeuroTracker gaat het om het volgen van meerdere bewegende doelen. De taak dwingt de atleet om complexe informatie over een breed gezichtsveld te verwerken terwijl hij naar het midden van de scène kijkt.

Samenvattend kunnen cognitieve trainingstechnologieën geweldige hulpmiddelen zijn om de vaardigheden van atleten in de moderne sport te verbeteren. Op basis van mijn ervaring heb ik echter ontdekt dat de hulpmiddelen die de gecombineerde aandacht, verwerkingssnelheid en visueel bewustzijn bepalen, het meest waardevol zijn.

‍