Het vergroten van de verwerkingscapaciteit van uw hersenen

Door Rob Gronbeck

Een gemeenschappelijke taal

Wanneer 'sportpsychologie' het onderwerp van discussie wordt, heb ik het gevoel dat sporttrainers, coaches, ouders, scheidsrechters, atleten, sportwetenschappers en artsen een gemeenschappelijke taal missen om te delen. Ik krijg vaak de vraag: “Kun je met mijn zoon praten over zijn mentaliteit?” En “Kun je naar ons trainingskamp komen en een lezing houden over psychologie?” Sportpsychologie is diepgeworteld als een op gesprekken gebaseerde interactie tussen twee of meer mensen. Als psychologisch wetenschapper en onderzoeker is dit echter gewoon niet goed genoeg in dit tijdperk van sensoren, technologieën en scanners die ons informeren over wat onze hersenen doen. We zijn nu veel beter toegerust om te weten waartoe onze geest in staat is, en of deze verbetert of verslechtert.

Ik geloof dat we de gemeenschappelijke taal van de sportwetenschap ter tafel moeten brengen. Herhalingen, sets, volume, drempels, duur van de trainingssessie en prestatievermogen kunnen in kaart worden gebracht op toegepaste sportpsychologische methoden. NeuroTracker past perfect en stelt ons in staat dit naadloos te doen en een metriek te bieden die deze drie dingen kan kwantificeren:

1) Hoe veeleisend (of intens) een NeuroTracker-training is (of zal zijn?)

2) Hoeveel capaciteit hebben de hersenen van een atleet om meerdere objecten waar te nemen en te volgen?

3) Hoeveel capaciteit heeft een atleet om cognitieve verwerking in de loop van de tijd te ondersteunen?

De reis van meer dan 600 NeuroTracker-sessies begon met één

Laat me je meenemen naar waar het allemaal begon. Op 5 februari 2014, om 11:20 uur, toen ik mijn eerste NeuroTracker-trainingssessie van het Core-type voltooide. Mijn visuele trackingsnelheidsdrempel werd beoordeeld op 1,0 en de sessie kostte me 380 seconden om te voltooien. Het projectorscherm was 70 inch, 4:3 oriëntatie.

Ik volgde vier 4 NeuroTracker-doelen gedurende 8 seconden. Ik kreeg voorafgaand aan elke proef (herhalingen) vier ballen te zien die ik gedurende 2,5 seconden moest volgen. Feedback liet mijn onjuiste antwoorden gedurende 1 seconde na elke poging zien. Ik heb geprobeerd zo snel mogelijk te antwoorden voor elk van de twintig pogingen. Dit is wat een NeuroTracker-sessie inhoudt.

Hier is een voorbeeld van een NeuroTracker Core-sessie met deze instellingen (voor degenen die niet bekend zijn met wat NeuroTracker is of wat de taak inhoudt).

1,0 @ 2,5s, ZITTEND, 1s FEEDBACK, 2s AUTO ENTER

Met deze twee gegevenspunten kunnen we de verwerkingskracht berekenen die mijn hersenen per seconde kunnen produceren.

In de natuurkunde kracht, in de sport algemeen bekend als 'intensiteit', berekend met de volgende formule:

Waar W gelijk is aan werk, en t staat voor tijd.

Daarom werd de kracht van mijn hersenen berekend op 1/380 = 0,00263/sec.

In de afgelopen 3 jaar en 11 maanden heb ik nog eens 626 sessies voltooid en meer dan 5000 sessies gecoacht voor honderden atleten, studenten, professionals en mensen met hersenletsel of beperkingen.

Verviervoudiging van de verwerkingskracht

Tijdens mijn meest recente NeuroTracker-sessie werd mijn visuele trackingsnelheidsdrempel gescoord op 3,26, en het kostte me 259 seconden om deze te voltooien.

Met dezelfde werkformule was de werkcapaciteit van mijn hersenen 3,26/259 = 0,01258/sec.

Dit betekent een toename van het vermogen of de werkcapaciteit van 378%!

De meeste verwerkingskracht die ik heb kunnen produceren is 0,01508/sec = 3,730 / 247 seconden, wat neerkomt op een toename van 474% in verwerkingskracht ten opzichte van mijn allereerste NeuroTracker-sessie!

Mijn winst in visuele volgsnelheid werd verkregen door veel herhalingen en hard werken, gevolgd door herstel, groei, meer training, enz. Dit is neuroplasticiteit in actie. Toch vraag je je misschien af ​​hoe ik erin slaagde elke sessie in een kortere tijd te voltooien - aangezien ik altijd vier ballen acht seconden lang volgde, twintig keer per sessie, toch?

Laat mij het voor u illustreren:

3,26 @ 0,1s, 0,25s FEEDBACK, 0,0s AUTOMATISCHE ENTER

Mijn meest recente sessie gebruikte de volgende instellingen:

Ik heb vier (4) NeuroTracker-doelen gedurende 8 seconden gevolgd. Voorafgaand aan elke poging kreeg ik de vier doelballen gedurende 0,1 seconde te zien. Na elke proef bleef de feedback met foute en correcte antwoorden 0,25 seconde op het scherm staan. Net als bij mijn eerste sessie probeerde ik voor elk van de 20 herhalingen zo snel mogelijk te antwoorden. Ik rondde de sessie 121 seconden sneller af door de “rustperioden” tussen elke herhaling in te korten tot een niveau dat ik aankon.

Dubbele taakbelastingen toevoegen

Zoals je kunt zien maakte dit de taak veel veeleisender, aangezien ik slechts 0,1 seconde had om de vier doelen te zien. Als ik een fout maakte, wat 18% van de tijd was, had ik slechts 0,25 seconde om te zien waar ik fout ging, en 0,1 seconde om de vier doelballen te lokaliseren voor de volgende poging. Ik volgde nog steeds 8 seconden, 20 keer, dus de werkelijke volgtijd bleef hetzelfde.

lichtstraal op het scherm moest waarnemen keer in 8 seconden, terwijl je ook de vier doelen volgt!

BEHENDIGHEID @ 0,37

Tijdens die eerste Agility-sessie scoorde ik slechts 0,37 en het kostte me 420 seconden. Mijn cognitieve output tijdens het ontwijken van balken daalde naar 0,0008809/sec. Het toevoegen van een tweede taak aan de NeuroTracker-sessie verminderde mijn cognitieve verwerkingscapaciteit met 88%.

We kunnen de verwerkingskracht van mijn eerste Agility-sessie (0,0008809/sec) vergelijken met mijn meest recente 0,01508/sec, waarbij we maar liefst 1611% toename in cognitieve verwerkingskracht vinden!

BEHENDIGHEID 3.59

Houd er ook rekening mee dat ik voorafgaand aan het voltooien van mijn eerste Agility-sessie op 19 juni 2014 om 13:25 uur honderd NeuroTracker-sessies had voltooid. Mijn cognitieve verwerkingskracht bedroeg maximaal 0,00765/sec en ik had pas onlangs een PB van 3,04 gescoord, wat 397 seconden duurde.

OVERBELAST @ 2.87

Naar boven en verder

Mijn reis met NeuroTracker gaat verder terwijl ik doorga met mijn zoektocht om visuele objecten met hogere snelheden te kunnen volgen, met minder tijd tussen herhalingen. Dit gebeurt ook tijdens steeds meer sessies achter elkaar, en tegelijkertijd steeds moeilijkere taken uitvoeren.

Ik ben van mening dat coaches, trainers en atleten moeten weten dat we dezelfde trainingsprincipes die we gebruiken bij het verwerven van fysieke vaardigheden en het verwerven van vaardigheden kunnen toepassen op het trainen van de hersenen. Daarom ben ik er zo gedetailleerd op ingegaan om te laten zien hoe dit wordt gemeten en bereikt. We hebben een trainingsmethodologie, programmeerprincipes en manieren nodig om de cognitieve verwerkingskracht waartoe onze atleten in staat zijn te meten en te volgen.

Neuronen aanpassen

Laten we de hersenen behandelen zoals ze zijn: een orgaan, en ze als zodanig trainen (zonder het psychopraat). Beoordeel het, zorg ervoor dat het voldoende energie en rust heeft, en probeer het te vermoeien door middel van passende training. Neuronen zullen zich aanpassen, energiezuiniger worden en sneller en synchroon vuren, en langer, zelfs als ze fysiek vermoeid zijn. Wanneer we dit doen, kunnen we discussies beginnen over capaciteit, uithoudingsvermogen, efficiëntie en vermogen, en kunnen we deze capaciteiten op tastbare manieren trainen. Betrouwbaar. Voorspelbaar. Meetbaar.

Als je meer wilt weten, kun je op deze link klikken om mij in detail te horen gaan met een case study-discussie waarin ik dit allemaal in de praktijk breng.

Casestudy: hoe ik mijn visuele verwerkingssnelheid verviervoudigde

Wilt u meer weten over hoe NeuroTracker de prestaties kan verbeteren? Bekijk deze gerelateerde blog.

‍Hersenen zijn de sleutel tot prestatievoordeel in topsport‍