Welkom bij de onderzoeks- en strategiediensten in het snelle tempo van vandaag.
We zijn ons er allemaal van bewust dat sporten onze fysieke grenzen en onze wilskracht helpt uitdagen. Meestal realiseren we ons echter niet dat onze cognitieve vaardigheden ook tot het uiterste worden gedreven door de eisen van de concurrentie. Net als de fysieke eisen van sport gaan deze veel verder dan wat we in het normale, dagelijkse leven ervaren, en met een verrassende frequentie.
Albert Einstein zei ooit : 'Je moet een instinct ontwikkelen voor wat je met de grootste inspanningen nauwelijks kunt bereiken.' Hier zullen we drie manieren onthullen waarop sport de hersenen kansen biedt om dergelijke inspanningen te ondernemen.
In de sport gebeuren dingen snel. Dit is een reden waarom we snellere reacties associëren met betere prestaties op het veld. Ook al lijkt het soms zo, acties komen niet zomaar tot stand. Voordat sportacties worden uitgevoerd, moeten perceptuele en cognitieve processen eerst sensorische informatie absorberen, interpreteren, voorspellingen doen over toekomstige resultaten en vervolgens een beslissing formuleren over hoe te handelen.
In de meeste dagelijkse situaties is er weinig tijdsdruk, zoals het beslissen of je een kop koffie of een kopje thee gaat zetten. Sport daarentegen vereist soms dat cruciale beslissingen en actie-reacties in slechts tienden van een seconde worden verwerkt. Klassieke voorbeelden hier zijn het teruggeven van een tennisservice of het slaan van een worp bij honkbal. Voor het dynamische spel in teamsporten zoals basketbal moeten talloze actie-reacties extreem snel en continu, of zelfs gelijktijdig, worden uitgevoerd.
Het waarnemen, waarnemen, evalueren en vervolgens met zulke hoge snelheden handelen, belast de hersenen tot het uiterste. Het voordeel van reactiesnelheid komt niet zozeer voort uit hoe snel een atleet beweegt, maar eerder uit hoe snel de verwerkingssnelheid van zijn hersenen is.
Bij de meeste mensen roept het 'werkgeheugen' gedachten op over het in gedachten houden van een telefoonnummer. In feite is het veel meer dan geheugen ; het 'werkende' deel is cruciaal. Zie het als een soort mentale multitasking. We moeten niet alleen verschillende stukjes informatie toegankelijk houden in de voorhoede van onze geest, we moeten er ook cognitieve bewerkingen op uitvoeren - ze manipuleren of transformeren op manieren die iets nuttigs voor ons opleveren.
In de sport moeten we dit doen voor veel dingen die om ons heen gebeuren, zowel gelijktijdig als snel. De eisen hangen af van hoeveel verschillende dingen er in gedachten moeten worden gehouden, en hoe complex het is om ze op een betekenisvolle manier te verwerken.
Een eenvoudig voorbeeld is een voetbalkeeper die moet voorspellen welke speler de meeste kans heeft om op zijn doel te schieten.
Als er twee spelers zijn, moet de doelman ze allebei bekijken en uitzoeken wie de meeste kans heeft om te schieten, wat doorgaans het volgende inhoudt.
Binnen enkele seconden zal een keeper op professioneel niveau deze evaluaties maken, ze vervolgens in gedachten houden om ze met elkaar te vergelijken, de grootste dreiging uitwerken en vervolgens actie ondernemen om klaar te zijn om het schot van die speler te stoppen.
Het kan natuurlijk een stuk ingewikkelder worden dan alleen maar anticiperen op twee spelers. Het voorspellen van wat tegenstanders zullen doen, of hoe een spel zich zal ontvouwen, zelfs slechts enkele minuten in de toekomst, verhoogt de belasting van het werkgeheugen exponentieel. Goed presteren in elke sport waar veel gebeurt en de actie voortdurend verandert, zal enorme eisen stellen aan het werkgeheugen.
Er zijn niet veel situaties in het leven waarin je je intensief moet concentreren terwijl je complexe handelingen uitvoert en dit vervolgens een uur of langer herhaaldelijk moet doen. Autorijden is waarschijnlijk de dichtstbijzijnde kanshebber. Dat gezegd hebbende, om aan de eisen van sportcompetities te voldoen, zou het zoiets als een autoachtervolging in filmstijl moeten zijn.
Hoewel de hersenen slechts 2% van ons lichaamsgewicht in beslag nemen, zijn het een glucoseoven, die ongeveer 20% van onze totale energie en tot een derde van onze ATP verbrandt. Bij fysiek veeleisende sporten zet vermoeidheid het energieniveau van het lichaam onder druk en stuurt het een hoop interne sensorische ruis naar onze hersenen.
Dit gecombineerd met de eisen van herhaalde periodes van intense concentratie is een belangrijke reden waarom wedstrijdfouten vaak plaatsvinden in de laatste fasen: één kritische vergissing en het spel is voorbij. Voeg daarbij de emotionele achtbaan die de psychologische dimensies van competitie met zich mee kunnen brengen, en ieders vermogen om de mentale focus te behouden wordt op de proef gesteld onder echte druk.
Er zijn andere manieren waarop sporten de hersenen actief betrekken. Wanneer je echter alleen verwerkingssnelheid, werkgeheugen en aanhoudende aandacht combineert, heb je al een geweldig recept voor het trainen van mentale capaciteiten. Het is niet zo verrassend dat onderzoek aantoont dat sportactiviteit de mentale functies kan stimuleren en tot betere cognitieve gezondheidsresultaten kan leiden. Denk dus de volgende keer dat je traint of meedoet aan de voordelen tussen de oren!
Bekijk hier een gerelateerde blog.
Welkom bij de onderzoeks- en strategiediensten in het snelle tempo van vandaag.
Ontdek de vaardigheden die nodig zijn om echt uit te blinken in voetbalprestaties.
Ontdek waarom mentale behendigheid een gamechanger is voor veel sportprofessionals.
Ontdek hoe het vinden van de vijf eigenschappen voor atletische en uitvoerende uitmuntendheid een levenslange toewijding is.
Het #1 meest wetenschappelijk gevalideerde cognitieve trainingssysteem ter wereld. Gebouwd op 20 jaar neurowetenschappelijk onderzoek door toonaangevende autoriteiten in hun vakgebied. Verbeter uw hersenen en prestaties.
