Welkom bij de onderzoeks- en strategiediensten in het snelle tempo van vandaag.
In de sportwereld is voetbal uniek vanwege het doelgerichte gebruik van het onbeschermde hoofd voor het controleren en voortbewegen van de bal. Deze vaardigheid zorgt er uiteraard voor dat de speler het risico loopt op hoofdletsel en het spel brengt ook enig risico met zich mee. Hoofdletsel kan het gevolg zijn van contact van het hoofd met een ander hoofd (of andere lichaamsdelen), de grond, een doelpaal, andere onbekende voorwerpen of zelfs de bal. Dergelijke schokken kunnen leiden tot kneuzingen, breuken, oogletsel, hersenschudding of zelfs, in zeldzame gevallen, de dood. Coaches, spelers, ouders en artsen maken zich terecht zorgen over het risico op hoofdletsel bij voetbal.
Huidig onderzoek toont aan dat geselecteerde voetballers een zekere mate van cognitieve stoornis hebben. Het is belangrijk om de redenen achter dergelijke tekorten te achterhalen. Er wordt wel de schuld gegeven aan het doelbewust koppen, maar een nadere beschouwing van de onderzoeken die zich richten op koppen heeft methodologische zorgen aan het licht gebracht die vraagtekens zetten bij de geldigheid van het beschuldigen van het doelbewust koppen van de bal. In dit artikel zullen we kijken naar enkele van de belangrijkste factoren die betrokken zijn bij het mogelijk onderkende belang van sub-hersenschudding bij voetbal, evenals hun implicaties voor motorische beperkingen en de daarmee samenhangende blessurerisico's.
Hoewel het waarschijnlijk is dat de sub-hersenschudding van doelbewust koersen een twijfelachtige factor is in de geconstateerde tekorten, is het onbekend of meerdere sub-hersenschuddingen enkele aanhoudende effecten kunnen hebben. Daarnaast is het onbekend of de geconstateerde tekorten enig effect hebben op het dagelijks leven.
Voetbal is verantwoordelijk voor een groot aantal gevallen van sub-hersenschudding in de sport: overmatig koppen van de bal (meer dan 1000 gevallen per jaar) kan subklinisch hersenletsel veroorzaken, waarvan de effecten niet zo goed gedefinieerd zijn als die van hersenschuddingen in het algemeen. Hoewel de meeste gepubliceerde onderzoeken zich hebben gericht op collegiale en professionele spelers, zijn de meeste voetballers recreatieve amateurcompetitiespelers.
Het koppen met het onbeschermde hoofd om de bal tijdens het spel te richten, wordt steeds meer erkend als een belangrijke bron van blootstelling aan herhaalde hoofdstoten met en zonder hersenschudding. Deze effecten zijn in verband gebracht met veranderingen in de hersenstructuur die zichtbaar zijn op neuroimaging, en verminderde prestaties bij cognitieve taken, zowel bij blootstelling op korte als op lange termijn.
Hersenschudding omvat verschillende klinische domeinen: symptomen, fysieke tekenen, gedragsveranderingen, cognitieve stoornissen en slaapstoornissen. De fysieke tekenen van een hersenschudding kunnen snel verdwijnen, maar sommige spelers kunnen aanhoudende beperkingen vertonen.
De UEFA publiceerde in mei 2017 voor het eerst een oproep tot het indienen van onderzoeksvoorstellen, waarin potentiële onderzoekers werd gevraagd twee belangrijke onderwerpen aan te pakken.
• Het bepalen van de koplast in het jeugdvoetbal; het aanpakken van verschillen in de manier waarop kopballen worden onderwezen tijdens de voetbaltraining.
• Het beoordelen van verschillen in de incidentie en kenmerken van voetbalkoppen in wedstrijden en trainingen, en in verschillende leeftijds- en geslachtscategorieën.
De VKB scheurt wanneer de spanningen waaraan deze wordt blootgesteld de mechanische eigenschappen ervan overschrijden. Scenario's met extreme kniebelasting kunnen echter worden versterkt door abnormale neuromusculaire controle in de onderste ledematen, met geslachtsverschillen in heuprotatie en pronatie van de achtervoet in het transversale en frontale vlak.
Een hersenschudding kan ook resulteren in een verminderde houdingsstabiliteit door een beperking van de afferente signalen van de cervicale wervelkolom, het vestibulair-oculaire systeem en de visuele systemen. Aanhoudende sensomotorische stoornissen na het verdwijnen van de symptomen van een hersenschudding zouden waarschijnlijk bijdragen aan een verhoogd risico op letsel, en verder onderzoek is gerechtvaardigd. Deze neurocognitieve stoornissen zijn waarschijnlijk sterk verweven met neuromusculaire controle, motorisch leren en andere aspecten die cruciaal zijn voor de prestaties en veiligheid van de atleet.
Vanuit het perspectief van sporttraumatologie en revalidatie moeten we eerst proberen interventiemodellen te ontwikkelen, die het mogelijk maken de neurocognitieve prestaties te beoordelen en atleten te identificeren die risico lopen op blessures. Ook zouden neuromusculaire trainingsinstrumenten tijdens het revalidatieproces steeds meer uitdagende taken moeten omvatten.
De voordelen van het gebruik van taken zoals dubbele aandacht tijdens klinische beoordeling worden momenteel onderzocht bij het beoordelen en behandelen van hersenschudding. Deze strategie kan met succes worden vertaald naar risicoscreening op VKB-letsels , en neurocognitieve strategieën kunnen worden toegepast bij de preventie van VKB-letsels en de revalidatie van VKB-letsels . Sportactiviteiten vereisen het initiëren en behouden van de juiste uitvoering van dynamische activiteiten in een complexe, snel veranderende omgeving. Het succes van elke actie is afhankelijk van vrijwillige en onvrijwillige motorische commando's die worden gemoduleerd door sensorische verwerking, aandacht en motorische planning.
De beoordeling van symptomen van een hersenschudding is een hoeksteen bij het beoordelen van personen met dit letsel (P. McCrory et al., 2013). Hersenschuddingsymptomen worden echter doorgaans alleen beoordeeld tijdens de tijdsintervallen na het letsel. Met andere woorden, artsen kennen doorgaans niet het niveau van vóór het letsel of het basisniveau van de symptomen van een patiënt.
Onderzoekers hebben gemeld dat de basisniveaus van hersenschuddinggerelateerde symptomen bij gezonde individuen aanzienlijk variëren, waarbij sommige individuen bij aanvang geen symptomen rapporteerden en anderen hoge niveaus rapporteerden (Iverson & Lange, 2003). Er zijn verschillende verklaringen geopperd voor deze variabiliteit in symptomen bij gezonde individuen, waaronder de overlap tussen hersenschuddinggerelateerde symptomen en symptomen van andere gezondheidsproblemen, waaronder vermoeidheid, orthopedische verwondingen en lichamelijke ziekten (Piland, Ferrara, Macciocchi, Broglio, & Gould, 2010). Veel verschillende gezondheidsproblemen hebben symptomen gemeen zoals hoofdpijn, vermoeidheid, duizeligheid en slaapproblemen, die allemaal vaak voorkomen na een hersenschudding.”
NeuroTracker is een voorbeeld van een uitstekend hulpmiddel voor basisbeoordelingen van de neurocognitieve status van een atleet. Dit soort neurotechnologieën zouden een waardevol revalidatiehulpmiddel kunnen zijn voor het monitoren van de symptomatologie van hersenschuddingen en subtielere langetermijngevolgen van hoofdletsel.
De neurowetenschappen zullen blijven helpen ontdekken hoe de hersenen en het centrale zenuwstelsel de motorische controle beïnvloeden en bepalen, en de mechanistische fouten in de motorische controle die resulteren in contactloze verwondingen aan de onderste ledematen. Slechte neurocognitieve prestaties bij aanvang of stoornissen in de neurocognitieve prestaties als gevolg van slaapgebrek, psychologische stress of hersenschudding kunnen het risico op daaropvolgende letsels aan het bewegingsapparaat vergroten. Programma's ter preventie van hoofdletsel reiken veel verder dan VKB-letsel, en hun impact zal zich uitstrekken tot de preventie van aantasting van de neurale functie en neurocognitie.
Als je dit onderwerp verder wilt onderzoeken, kun je mijn onlangs gepubliceerde open access paper hier lezen.
Balhoofd en subklinische hersenschudding bij voetbal als risicofactor voor voorste kruisbandletsel
Of als je meer wilt weten over het belang van de cognitieve dimensie bij sportprestaties, dan is hier een eerdere Experts Corner-blog die ik heb geschreven.
3 redenen waarom de hersenen alles in de sport bepalen
Welkom bij de onderzoeks- en strategiediensten in het snelle tempo van vandaag.
Ontdek hoe een Spaanse professional op het gebied van menselijke prestaties NeuroTracker naar een hoger niveau tilt.
Bekijk een van de belangrijkste opinieleiders van NeuroTracker die werkzaam is in de geestelijke gezondheidszorg.
Lees meer over het verhaal van een arts die geavanceerde ADHD-therapieën ontwikkelt op basis van de problemen binnen haar eigen familie.
Het #1 meest wetenschappelijk gevalideerde cognitieve trainingssysteem ter wereld. Gebouwd op 20 jaar neurowetenschappelijk onderzoek door toonaangevende autoriteiten in hun vakgebied. Verbeter uw hersenen en prestaties.
