Afbeelding

In 1949 introduceerde neuropsycholoog Donald Hebb zijn vaak geciteerde stelregel: ‘Neuronen die samen vuren, samen een draad vormen’, en bracht zo het toen radicale maar nu goed ingeburgerde concept van neuroplasticiteit . Neuroplasticiteit is het model van ‘herbedrading’ van de hersenen dat ooit voor onmogelijk werd gehouden. Wat uit deze wetenschap is voortgekomen, is dat de hersenen ongelooflijk ‘plastisch’ zijn, dat wil zeggen veranderlijk. Het hertrainen van de hersenen via ‘oefening’ is nu dus een cruciaal onderdeel van de therapie voor dementie, verlamming door een beroerte en verminderde cognitie als gevolg van deze en andere ziekten. Neuronen die vroeger samen vuren, maar dat nu niet meer doen, kunnen opnieuw worden getraind om dit opnieuw te doen.

Neuroplasticiteit in actie

Terwijl u dit artikel leest, brengt u nieuwe verbindingen (synaptische netwerken) tot stand tussen de neuronen in uw hersenen. Je brein is nu anders dan voordat je het las. Als je de zin opnieuw leest, worden dezelfde synapsen opnieuw geactiveerd, waardoor de onderlinge banden worden versterkt. Vroeger werd aangenomen dat de hersenen bedraad waren. Nu we de neuroplasticiteit aanvaarden, weten we dat dit verre van de realiteit is. Slachtoffers van een beroerte hebben geleerd hun synaptische netwerken om te leiden om de functie van een getroffen ledemaat te herstellen. Het naspelen van beelden in de geest heeft mensen geholpen daarna fysiek te presteren. En hersenoefeningen hebben de aandacht, de uitvoerende functies, het geheugen en zelfs de intellectuele verwerkingssnelheid verbeterd.

Er is vastgesteld dat het visualiseren van een actie dezelfde neuronen gebruikt als de neuronen die vuren om die actie daadwerkelijk uit te voeren. Mindful oefenen (“ inspannend leren ”) helpt de neurale netwerken te solderen voor een betere retentie. Dit is met voordeel toegepast bij atleten die zich dagelijks en elke avond hun atletische routines voorstellen, waarbij de volgende dag meetbare verbeteringen worden opgemerkt. Dit is een goed voorteken voor het herstel van slapende neurale circuits die zijn afgestompt door ziekte of verslaving.

De aard van verslaving: destructieve herbedrading van de hersenen

Verslaving is een destructieve herbedrading van de hersenen, in die zin dat dit ten koste gaat van de hierboven genoemde hersenfuncties. Net zoals neuronen die samen vuren en met elkaar verbonden zijn, zijn de hersenen ook een ‘gebruik het of verlies het’-architectuur van neuronale netwerken.

De verslaafde heeft een missie: een middel verwerven waarvan hij of zij afhankelijk is – tegen elke prijs, of dit nu een financieel, sociaal, huwelijks-, juridisch of fysiek risico voor hemzelf is. Afhankelijkheid hangt nauw samen met tolerantie, dat wil zeggen de behoefte aan meer medicijnen om dezelfde effecten te bewerkstelligen. Bij alcoholverslaving is er de extra schade aan de lever, het hart en de nieren die extra morbiditeit toevoegt aan een toch al gevaarlijke toestand.

Het verslaafde brein heeft eveneens een missie: dopamine steeds meer vrijgeven, omdat de verslaving de dopaminereceptorplaatsen in de loop van de tijd naar beneden reguleert. Deze bemoeienis met de hersengebieden voor emotie en geheugen – en hun verbindingen met de prefrontale cortex – zal de primaire hersenmissie domineren: helder denken.

Verslaving en cognitieve problemen zijn problemen die in een kip-en-ei-lus cirkelen. Degenen met cognitieve problemen, dat wil zeggen ADD , PTSS , depressie, angst, trauma door geboorteletsel, psychische aandoeningen, genetica, trauma uit de kindertijd (ongunstige gebeurtenissen uit de kindertijd), enz., lopen allemaal een verhoogd risico op verslaving. Uit de genetische aanleg voor verslaving en middelenmisbruik blijkt vaak dat dit in de familie voorkomt.

Aan de andere kant kunnen personen die aan een verslaving lijden, dezelfde cognitieve tekorten ontwikkelen als gevolg van de verslaving die hun neurofysiologie . Verslaving is dus een neerwaartse spiraal op zowel fysiek als cognitief niveau, en wordt groter dan wat het individu kan aanpakken. Of de kip of het ei nu als drijvende kracht wordt gezien, het is belangrijker om beide tegelijkertijd aan te pakken, wil een oplossing haalbaar zijn.

Oplossingen voor verslaving

Verslaving is een multifactoriële aandoening die een perfecte storm van gelijktijdige stoornissen veroorzaakt (geestesziekte met fysieke afhankelijkheid), vaak met levensbedreigende gevolgen, hetzij door het voortzetten van de zelfvernietigende spiraal, hetzij door het zich terugtrekken wanneer drugs, fondsen of wettelijke vrijheden ophouden. Om deze reden moet de oplossing ook complex zijn.

  1. De eerste oplossing is de zelfidentificatie door de verslaafde van zijn of haar probleem. Als alternatief kan een interventie noodzakelijk zijn.
  2. Eenmaal onder zorg in een geschikte instelling, zijn de medische behoeften die voortvloeien uit het afbouwen van de betrokken stof in de eerste plaats.
  3. Zodra dat gevaar afneemt, kan de psychologische disfunctie worden behandeld.
  4. Daarna wordt ' nazorg ' belangrijk, om remissie te voorkomen via groeps-/gezinstherapie en training om de triggers te vermijden of te omzeilen die tot terugval kunnen leiden.

Er is vaak overlap tussen het fysiologische en het psychologische, dus het kan zijn dat ze niet in afzonderlijke stappen volgen, maar eerder in een continuüm in een instelling die vertrouwd is met het aanpakken van beide. Ten slotte moeten de hersenen opnieuw worden bedraad om cognitieve vaardigheden te herwinnen die zijn afgestompt door de toxiciteit die door de verslaving is veroorzaakt.

Nieuwe technologie die communiceert met het vermogen van de hersenen om opnieuw te bedraden

Hersenoefeningen en hersentraining, zoals met het NeuroTracker -trainingsprotocol, kunnen helpen de hersencircuits te herstellen die zijn vervallen door een onevenwichtige aanval van dopamine en andere verslavingsneurotransmitterafwijkingen. Als zodanig is verslaving een gebied waarin NeuroTracker-training zeer nuttig is als technologie die vele factoren van de hersenfunctie kan beoordelen en verbeteren: aandacht, uitvoerende functies, geheugen en verwerkingssnelheid. Met de cloudgebaseerde technologie van NeuroTracker kan de voortgang worden bewaakt en gevolgd.

Vertex hersenschudding

Of het nu wordt gebruikt voor welzijn , prestaties, leren of verslaving, het geeft de hersenen de neurale bekwaamheid die ontbreekt of verbeterd moet worden. Het is nuttig gebleken bij de besluitvorming onder veranderende omstandigheden, wat kan helpen terugval te voorkomen wanneer een gerehabiliteerd persoon na de behandeling triggers tegenkomt.

Volgens het tijdschrift Basic Clinical Neurosciencekan cognitieve revalidatie worden beschouwd als een efficiënte aanvullende behandelaanpak die kan worden gebruikt in de verslavingsgeneeskunde (en) bij neurocognitieve stoornissen bij middelengebruikers.”

NeuroTracker maakt mentale oefeningen mogelijk om de leervaardigheden van mensen met leerproblemen te verbeteren, die momenteel worden gebruikt aan de McGill University , Université de Montréal , de University of Victoria , de University of Regina , Université Paris Sud, de University of Iowa en anderen. Het wordt gebruikt om zowel de aandachtsspanne te verlengen als de aandachtsdiepte te vergroten en is geïmplementeerd in zowel medische als sportpartnerorganisaties.

Met versterking die de voordelen van neuroplasticiteit versterkt, gecombineerd met goede slaaphygiëne, helpt het nieuwe of herstelde vaardigheden te migreren van kortetermijngeheugen naar langetermijngeheugen, en uiteindelijk naar het onderbewustzijn zelf. Dingen die ooit automatisch waren (bijvoorbeeld autorijden, dagelijkse logistiek en tijdmanagement, en sportcoördinatie) maar verloren waren gegaan, kunnen worden hersteld. De technologie kan ook communiceren met meerdere deelnemers, zodat hele groepen kunnen worden gevolgd in een uniform toezicht en vervolgens kunnen worden vergeleken en gecontrasteerd tussen het individu en de groep.

Door de neurale circuits te versterken die door verslaving worden geblokkeerd, helpt het herstel ervan bij het bestrijden van de verslaving zelf. Cognitieve training kan de versterking van de hersenen rekruteren om de mentale problemen die met verslaving gepaard gaan, tegen te gaan. Gedrag is zo cruciaal voor revalidatie, dat het programma gedoemd kan zijn te mislukken als ook de cognitieve problemen niet worden aangepakt.

Hoewel verslaving niet kan worden ‘genezen’, zal cognitieve herscholing worden gezien als een cruciaal onderdeel van het voorkomen van terugval vanwege het afgestompte sensorium waarmee verslaving wordt geassocieerd.

Pijl

Aan de slag met NeuroTracker

Bedankt! Uw inzending is ontvangen!
Oeps! Er is iets misgegaan bij het verzenden van het formulier.

Ondersteund door onderzoek

Volg ons

Gerelateerd nieuws

Gastschrijvers
17 juni 2024
De wetenschap van diepe slaap: de stadia van herstellende slaap ontrafelen

Ontdek hoe biofeedback kwaliteitsslaapgewoonten kan sturen.

Geen artikelen gevonden.
Sjahb Ahmad
17 juni 2024
Aanval op aandacht: 3 manieren om ‘digitale dementie’ te voorkomen

Een persoonlijke kijk op de uitdagingen van het digitale tijdperk en praktische manieren om deze te overwinnen.

Geen artikelen gevonden.
Gastschrijvers
17 juni 2024
Het potentieel van neurotechnologieën om de manier waarop we werken te transformeren

Ontdek hoe de unie van neurowetenschappen en DevOps de macht heeft om een ​​revolutie teweeg te brengen in de manier waarop bedrijven werken.

Geen artikelen gevonden.