Welkom bij de onderzoeks- en strategiediensten in het snelle tempo van vandaag.
Hoewel mensen illusies doorgaans beschouwen als misvattingen, zijn het in werkelijkheid voorbeelden van hoe geavanceerd onze perceptuele systemen zijn. Zonder bewust nadenken zijn we behendig efficiënt in het extrapoleren van sensorische signalen, wat ons op zijn beurt in staat stelt enorme neurale verwerkingssnelkoppelingen te maken. Interessant genoeg zou het een belangrijke stap in de Turing Test zijn om AI in staat te stellen ook illusies te zien, net zoals wij dat doen, in het bereiken van kunstmatige algemene visie-intelligentie. Hier zijn vier van de meest fascinerende illusies die voortkomen uit neurowetenschappelijke ontdekkingen die onderzoeken hoe we de werkelijkheid visueel waarnemen.
Dit wetenschappelijk vervaardigde beeld heet 'The Leviant Traffic Illusion'. Als u goed naar het midden kijkt, zult u waarschijnlijk snelle bewegingen in de cirkelvormige delen waarnemen.
Hoewel er gespecialiseerde gebieden in de visuele cortex zijn die zich bezighouden met het verwerken van waargenomen beweging, kunnen ook gebieden die statische, contrasterende lichtpatronen verwerken een rol spelen. Dit effect treedt op omdat de ringen 'isoluminant' zijn, dat wil zeggen dat ze overeenkomen met de gemiddelde helderheid van de zwarte en witte stralen. Als het luminantieniveau afwijkt van het middenbereik, vervaagt het bewegingseffect snel.
Een bijzonder interessant aspect van deze illusie is dat de waargenomen beweging multistabiel is, waardoor deze kan verschijnen als een globale rotatie, met de klok mee of tegen de klok in.
Het kan ook worden gezien als een lokale beweging in twee richtingen, waarbij de afwisselende cirkels in tegengestelde richtingen bewegen.
Deze afwisselende effecten geven aan dat je hersenen hard werken om subtiele visuele signalen te benutten - wat normaal gesproken betekenisvolle informatie zou zijn over echte beweging in de wereld om je heen.
Dit zeer eenvoudige beeld met twee cirkels in precies dezelfde grijstint heeft visiewetenschappers al meer dan een eeuw verbijsterd. Het onthult ons vermogen om het zogenaamde 'gelijktijdig helderheidscontrast' te verwerken, dat Chinese keramiekschilders ruim 800 jaar geleden ontdekten en in hun vak verwerkten.
Lange tijd werd aangenomen dat dit effect een hersenproces op hoog niveau was dat gebruik maakte van eerdere leerervaringen over hoe de wereld werkt. Dat was tot voor kort, toen MIT-onderzoekers blinde kinderen in India bestudeerden en ontdekten dat ze vatbaar waren voor deze illusie zodra ze na de operatie weer konden zien.
Door verdere experimenten onthulden ze dat deze aangeboren helderheidsschatting feitelijk plaatsvindt voordat visuele informatie de visuele cortex van de hersenen bereikt (waarschijnlijk voorbewerkt via retinale neuronen). De illusies van Müller-Lyer en Ponzo bleken vervolgens ook dezelfde onderliggende mechanismen te hebben.
Deze ontdekking werd mogelijk gemaakt door 'Project Prakash', wiens missie het is om kinderen te redden van vermijdbare blindheid en tegelijkertijd diepgaande wetenschappelijke vragen te beantwoorden.
Dit is een bijzonder sterk illusoir effect, waardoor we ballen met verschillende kleuren zien. Deze 3D-illusie is gecreëerd door David Novick, hoogleraar technisch onderwijs en leiderschap aan de Universiteit van Texas. In zijn eigen woorden:
“Een driekleurige confetti-illusie met bollen, die geelachtig, roodachtig en paarsachtig lijken, maar in werkelijkheid precies dezelfde lichtbruine basiskleur hebben (RGB 255.188.144). Het verkleinen van het beeld vergroot het effect.”
Deze perceptuele illusie van een uitdijend zwart gat (spoiler - het is een statisch beeld) werd deze zomer gebruikt om een nieuwe ontdekking in de neurowetenschappen te onderzoeken.
Het illusoire effect is niet simpelweg een perceptuele interpretatie, het roept letterlijk een biologische reactie op: je pupillen verwijden zich om meer licht binnen te laten (bij 86% van de mensen). Dit geeft ook de indruk van visuele optische stroming, zoals het gevoel alsof u een tunnel binnengaat.
Dit gezamenlijke onderzoek door wetenschappers uit Oslo en Japan laat zien dat de pupillichtreflex kan afhangen van de waargenomen omgeving, in plaats van van de fysieke realiteit. Dat is verrassend, omdat onze pupillen tijdens het dromen niet van diafragma veranderen, ongeacht de droom.
Welkom bij de onderzoeks- en strategiediensten in het snelle tempo van vandaag.
Hier zijn enkele fascinerende neurowetenschappelijke bevindingen over het menselijk brein die u misschien nog niet kent.
Een diversiteit aan NeuroTracker-onderzoeksbenaderingen heeft geleid tot een aantal fascinerende inzichten over hoe de hersenen de menselijke prestaties en welzijn beïnvloeden
Krijg een overzicht van de tests die zijn ontworpen om te decoderen hoe uw grijze massa functioneert.
Het #1 meest wetenschappelijk gevalideerde cognitieve trainingssysteem ter wereld. Gebouwd op 20 jaar neurowetenschappelijk onderzoek door toonaangevende autoriteiten in hun vakgebied. Verbeter uw hersenen en prestaties.
