Een diepe duik in het atletische brein met professor Faubert

NeuroTracker Mastermind Professor Faubert verscheen onlangs als een speciale gast op de Goalie Hacks Podcast, georganiseerd door Mike Santaguida . In een actie van 90 minuten brachten de Secrets of Visual and Cognitive Perception de Secrets of Visual and Cognitive Perception , de gerenommeerde neurowetenschapper en de pro hockey-doelman een diepe duik in de perceptueel-cognitieve dimensie van het atletische brein. Professor Faubert deelde unieke achter-in-the-scenes inzichten over het rijkdom NeuroTracker onderzoek dat het afgelopen decennium is gepubliceerd. In deze blog behandelen we de besproken hoogtepunten en delen we enkele belangrijke citaten uit de show door de professor zelf.

Hoe het allemaal begon

Mike introduceerde professor Faubert als een van de toonaangevende neurowetenschappers en psychofysici ter wereld. Met NeuroTracker die op de hoogste niveaus van sport in de NFL, NHL, EPL en NBA werd overgenomen, werd de vraag gesteld hoe het allemaal begon. Professor Faubert legde het oorspronkelijke doel uit om zich te richten op perceptueel-cognitieve systemen en te begrijpen hoe ze worden toegepast in real-world menselijke prestatiescontexten. En nog belangrijker, ontdekken of deze systemen trainbaar zijn.

''Een belangrijke vraag was: wat is het meest fundamentele aandachtselement om een ​​dynamische scène te verwerken, laten we zeggen, en hoe isoleren we het, meten we het en trainen we het vervolgens?''

Zijn poging om de vraag te beantwoorden leidde hem in de eerste plaats naar het volgen van meerdere objecten, een taak die in de psychofysica wordt gebruikt om te begrijpen hoe concurrerende eisen aan aandacht worden verdeeld. Vervolgens om de 3e dimensie te integreren, voor interpretatie van ruimtelijk dieptebewustzijn. Daarnaast is er een grote beeldveldgrootte toegevoegd om het perifere visuele systeem uit te dagen. Ten slotte om een ​​snelheidsfactor te combineren, de moeilijkheidsgraad te optimaliseren en een nauwkeurige en objectieve maatstaf te bieden.

Professor Faubert beschreef hoe deze combinatie de eenvoudigste manier was om de elementen van aandacht te isoleren die uw hersenen moeten efficiënt moeten zijn om het meeste uit informatie te halen. Dit definieert de meest fundamentele weergave van NeuroTracker . Hij legde ook uit hoe waardevolle snelheidsdrempels zijn om iemand in de zone van optimale focus te krijgen, waar de uitdaging niet te comfortabel, noch te extreem is. Om deze reden zijn de maatregelen van NeuroTracker onderzoek naar menselijke prestaties .

Overgang naar de sportwereld

Hoewel NeuroTracker -onderzoek niet uit sport is geboren, bekende de uitvinder van de technologie,

''Ik hou van sport en ik wilde zien hoe de wetenschap kan worden overgedragen om deze bruikbaar te maken, wat een grote uitdaging is voor onderzoekers in het algemeen. Het begon met nieuwsgierigheid, zoals dat altijd het geval is in de wetenschap. Ik wilde kijken of we iets in de sportwereld kunnen gooien en kijken of zij van ons kunnen leren.''

Toen NeuroTracker nog steeds slechts een onderzoeksexperiment was in het Faubert -lab, zouden elite Canadese atleten en Olympiërs zichzelf testen op deze vorm van virtuele omgeving neurotechnologie. Van daaruit veroverde het de geïnteresseerd van Manchester United FC NeuroTracker aangaat , om het te ontwikkelen in lijn met de behoeften van professionele sportteams.

'' Dit soort wetenschap kwam uit vragen over hoe we echte voordelen creëren, en dit leidde ons naar NeuroTracker die atleten aantrok, en zo begon het. Het was efficiënter dan ik kon dromen. Toen kwam het bewijsmateriaal steeds uit dat we hiermee kunnen trainen, met meer en meer onderzoek dat het betrekking heeft op real-world prestaties, en het blijft gewoon bouwen. ''

Het nieuwe prestatieparadigma

Professionele atleten willen doen wat nodig is om de beste te worden, maar vanuit het neurowetenschappelijk perspectief van professor Faubert bestaat er een leemte in het besef hoe cruciaal de hersenen eigenlijk zijn. En zoals bij elke nieuwe paradigmaverschuiving is een open geest en een nieuw denkniveau nodig.

''Als iemand zou zeggen dat fysieke fitheid niet belangrijk is voor sport, zou je uitgelachen worden. Maar als je ongeveer twintig jaar teruggaat, werd er niet op hetzelfde niveau naar gekeken. Niet zoals we het nu zien, er was veel weerstand. Zelfs spelers van het Canadese hockeyteam zouden zeggen: 'Ik speel geen hockey met hardloopschoenen'.''

Net zoals iedereen begrijpt dat je meer moet doen dan alleen het spel spelen om uitzonderlijk te worden, zoals het trainen van fysieke fitheid, kun je ook voordelen verwachten van het verbeteren van cognitieve systemen.

''Het is hetzelfde met de hersenen, alleen houden mensen daar geen rekening mee.''

Sporten als voetbal en basketbal ervaarden eerst een verschuiving naar kracht en conditie, vervolgens naar de sportwetenschap, gevolgd door data-analyse. Elk van deze stuitte op weerstand en het kostte tijd om op de juiste manier te worden toegepast. Nu zitten we midden in een verschuiving naar de dimensie van cognitieve prestaties.

Het nieuwe perspectief op atletische intelligentie

Professor Faubert is al zijn hele leven neurowetenschapper en heeft een flexibele instelling als het gaat om de manier waarop intelligentie wordt gedefinieerd, vooral als het om sport gaat.

''We gebruiken onze hersenen op veel verschillende manieren, en als je kijkt naar wat sommige atleten doen, op welk niveau ze zich bevinden, moet je dat bewonderen. Dus je moet zeggen: welk soort systeem kan dat doen? Met die snelheid, met die efficiëntie, met dat precisieniveau, online...is het een geweldig systeem. Het is prachtig omdat het een heel complex systeem is dat allemaal tegelijkertijd geleren. De hersenen spelen dus een heel belangrijke rol.''

Om de complexiteit van sport in termen van hersenprocessen te ontrafelen, legde hij de wisselwerking uit tussen inheemse (interne) en endogene (externe) aandachtsfocus, en hoe sportomgevingen een storm van concurrerende eisen creëren... ''een soort touwtrekken gaat door.''

Hij besprak ook hoe atletische eisen aan aandacht veelzijdig zijn. In het bijzonder vermeldde hij hoe emotionele en psychologische eisen concurreren met bewuste aandacht en op gebeurtenissen gebaseerde stimuli die overal om ons heen binnenkomen. De conclusie is dat sportprestaties op hoog niveau een hoog niveau van speciale intelligentie vereisen.

'' Er is de domme jockmythe, het idee dat je je hersenen niet nodig hebt en je gewoon talent of goede vaardigheden moet hebben. Een van de grote kranten die ik met NeuroTracker met professionele atleten heb gepubliceerd, toonde het tegenovergestelde. ''

Profilering van atletisch potentieel

, gepubliceerd op de homepage van Nature.com en trok de aandacht van de media over de hele wereld, publiceerde in 2013 een onderzoek met de titel ' Professionele atleten hebben buitengewone vaardigheden voor het snel leren van complexe en neutrale dynamische visuele scènes '. Het bood een uniek inzicht in het atletische brein, omdat het voor het eerst aantoonde dat de grijze massa van topsporters een centrale factor is in hun vermogen om te slagen in de sport.

‘Ik ken geen enkel ander onderzoek dat honderden professionele atleten heeft kunnen testen, terwijl ze daadwerkelijk betrokken zijn bij een prestatieaspect. We deden dit met EPL, NHL, Top 14 Rugby professionals en NCCA atleten. Professionals verbeterden veel sneller dan elite-amateurs, die op hun beurt aanzienlijk sneller vooruit gingen dan studenten. Ik keek naar drie totaal verschillende populaties.''

De resultaten toonden aan dat atleten van wereldklasse van een ander ras zijn als het gaat om hoe ongelooflijk adaptief hun hersenen zijn. De studie vertelde professor Faubert dat er iets speciaals was aan het atletische brein.

'' Er was hier iets sleutel, en NeuroTracker maakt gebruik van die speciale kenmerk van cognitieve systemen die zijn geoptimaliseerd om zich aan te passen aan dingen als dynamische en complexe scènes, zelfs als het neutrale scènes zijn. Als ze veel sneller op een niveau kunnen verbeteren, worden dat je top. Top, topatleten. Ik denk dat als het gaat om echt geweldige atleten, het allemaal gaat om hoe snel ze hun vaardigheden kunnen aanpassen. ''

Zijn mening over hoe je de volgende sportster kunt ontdekken is dat cognitief aanpassingsvermogen van cruciaal belang is als je atleten profileert, met name hun plasticiteit om nieuwe vaardigheden efficiënter te leren en te consolideren.

De balans tussen visie, energie en aandacht

Dieper in de podcast leidde de discussie naar het psychofysische domein van perceptie, en hoe wat we waarnemen wordt beperkt door de grenzen van de visuele informatie en kennis die we fysiek kunnen verwerken.

Eerst gaf professor Faubert zijn standpunt over het debat over visietrainers, waarin artsen en visiecoaches zich vaak specialiseren in een ooggerichte benadering en/of een hersengerichte benadering. Het is niet verrassend dat hij de kant van de hersenen kiest.

''De hersenen hebben, in tegenstelling tot het lichaam, een constante energiestroom nodig. Het oog is heel bijzonder omdat het neuronen rechtstreeks van licht en energieoverdracht voorziet. Natuurlijk heb je een goed gezichtsvermogen nodig om op een hoog niveau te kunnen presteren, maar er is maar een beperkte hoeveelheid die je met je ogen kunt doen. Het cruciale aan visie is dat het voor een groot deel gaat over wat je interpreteert. Het grootste deel van je perceptie wordt geconstrueerd door mentale verwerking, gebaseerd op slechts een voorbeeld van wat je van de wereld hebt.''

Hier vertelde professor Faubert hoe de hersenen en het lichaam een ​​gedeeld energie- en informatiesysteem zijn. Wanneer mensen bijvoorbeeld lichamelijk vermoeid zijn, is het bekend dat hun cognitieve vaardigheden doorgaans achteruitgaan, als gevolg van 'een tekort aan reserves vanuit het perspectief van de hersenfunctie' .

Weerbaarheid tegen vermoeidheid trainen

Zelfs met energiebeperkingen is aandachtsfocus een zeer plastic systeem dat afhankelijk is van veel verschillende neurale netwerken. Het is zowel erg dynamisch als trainbaar. Het feit dat het brein plastic is, is de grootste ontdekking in neurowetenschappen. Onderzoek met behulp van NeuroTracker in het Faubert Lab heeft aangetoond dat er bij oudere leeftijd nog steeds plasticiteit is, en dat cognitieve systemen zelfs kunnen worden geoptimaliseerd voor het niveau van jonge volwassenen.

Professor Faubert's nadruk op neuroplasticiteit is dat het de efficiëntie van neurale netwerken kan verhogen, waardoor mogelijk minder energie nodig is om dezelfde taken uit te voeren. 'Dat gaat over efficiëntie. Als iets automatischer wordt, kost het minder energie.''

Deze nieuwsgierigheid leidde tot een studie die sportwetenschap en neurowetenschappen combineerde.

'' Een van mijn studenten was een ex-professionele top 14 rugbyspeler. Hij was erg geïnteresseerd in het aspect van cognitieve vermoeidheid, en als er een voordeel zou kunnen zijn om de hersenen te trainen. We hebben 'NeuroTracker gebruikt als de maat voor de aandacht, omdat u de focus moet behouden, het is altijd testen van drempelniveaus en het meet een objectieve uitkomst'.

De uitkomst van de studie toonde aan dat de atleten die op NeuroTrackerwaren, piekniveaus van aandachtsfocus konden handhaven, terwijl ze zwaar vermoeid waren. De aandachtsniveaus van niet-getrainde rugbyspelers daalden daarentegen behoorlijk dramatisch met aanhoudende fysieke inspanning.

De resultaten lieten de sportwereld zien dat de geest kan worden getraind om de effecten van acute of chronische fysieke vermoeidheid te weerstaan, om cognitieve vaardigheden te behouden en om de mentale focus op topniveau te behouden onder druk.

We hopen dat je via deze blog een aantal nieuwe perspectieven op sportprestaties hebt gekregen. hier gratis naar de hele Goalie Hacks Podcast-special luisteren . Bekijk ook de vele andere geweldige afleveringen die de show dit jaar heeft uitgebracht, inclusief spraakmakende gasten zoals sportpsychologiegoeroe Len Zaichkowsky .

https://goaliehacks.com/podcast/

‍