Nieuw onderzoek: NeuroTracker verbetert professionele honkbalhitting

Het komt zelden voor dat professionele sportteams deelnemen aan peer-reviewed neurowetenschappelijk onderzoek. Het is zelfs nog minder zeldzaam om onderzoek te doen naar 'verre transfer', dat wil zeggen of generieke trainingsvormen al dan niet meetbare verbeteringen in competitieve sportprestaties kunnen opleveren. Onderzoekers van het Nishinippon Institute of Technology , het Kyusyu Institute of Technology en de Kyushu Sangyo University werkten samen met de Saitama Seibu Lions , een professioneel honkbalteam in de Japanse Pacific League. Hun doel was om te onderzoeken of training met NeuroTracker's 3D-tracking van meerdere objecten verre overdrachtseffecten zou kunnen opleveren door de slagprestaties te verbeteren. Hier vatten we de verrassende resultaten samen.

Baanbrekend onderzoek in NeuroTracker-onderzoek

Hoewel er meer dan 100 onafhankelijk gepubliceerde NeuroTracker -onderzoeken zijn, maakte dit ambitieuze onderzoek met de titel 'Overdraagbaarheid van vaardigheidstraining voor het volgen van meerdere objecten naar de slagprestaties van professionele honkbalspelers' gebruik van enkele nieuwe onderzoeksmethodologieën.

Ten eerste duurde de trainingsinterventie ongeveer vijf maanden, waarbij coaches bij de Seibu Lions adviseerden over de meest relevante prestatiemaatstaven om te meten.

Ten tweede gaf het onderzoek de honkbalspelers de vrijheid om te kiezen wanneer en waar ze hun training wilden volgen met behulp van de externe mogelijkheden van het NeuroTrackerX-platform .

Ten slotte was dit het eerste NeuroTracker-onderzoek waarin de effecten van langdurige training werden onderzocht, waarbij sommige spelers meer dan 80 sessies voltooiden (tegenover de standaard van 30 sessies). Om deze reden werd een NeuroTracker-training met twee taken in de interventie opgenomen volgens het gepatenteerde NeuroTracker Learning System . Dit is het eerste onderzoek waarin deze methodologie wordt opgenomen in een verre transferstudie.

Wat werd bestudeerd

Twaalf professionele honkbalspelers ondernamen de NeuroTracker-trainingsinterventie. De meeste spelers kozen ervoor om hun NeuroTracker-sessies uit te voeren na hun honkbaltraining (74,8% van de sessies).  

Van deze spelers voldeden er 6 aan de inclusiecriteria (rekening houdend met de effecten van spelerstransfers en blessures) voor het bestuderen van verre transfereffecten op competitieprestaties. Twee van de honkbalspelers waren hitters op de korte afstand, drie op de middellange afstand en één op de lange afstand.

Gegevens voor deze atleten werden verzameld van professionele competitiewedstrijden gedurende 4 maanden voorafgaand aan de training tot en met 5 maanden na het starten van de NeuroTracker-interventie. De verzamelde prestatiestatistieken waren als volgt.

Zonecontact : het percentage geslagen ballen (inclusief foutballen) dat plaatsvond toen de slagman zwaaide.

Zone-swing strike : het percentage van alle worpen die in de slagzone worden gegooid en die resulteerden in strikes toen de slagman naar hen zwaaide.

Outside swing : het percentage slagmensen dat zwaaide naar worpen die buiten de slagzone werden gegooid.

Outside-swing strike : het percentage gevallen waarin een slagman een zwaai maakte naar een worp die buiten de slagzone werd gegooid.

Wat is er gevonden

In termen van groepsgemiddelde begonnen de spelers met NeuroTracker-snelheidsdrempels van ongeveer 1,7, wat atypisch hoog is voor professionele atleten . Dit steeg tot 2,2 aan het einde van de training – een toename van ongeveer 30% in de visuele volgsnelheid.

Belangrijk is dat de leerpercentages door de uitgebreide trainingsinterventie geen plafondeffecten vertoonden, wat erop wijst dat langdurige NeuroTracker-training blijvende cognitieve voordelen oplevert.

De slagprestaties voor elk van de statistieken waren onderverdeeld in twee subcategorieën: snelle ballen en niet-snelle ballen.

Voor het slaan tegen fastball-velden waren er gemengde resultaten, met over het algemeen marginale maar niet-significante winsten. De niet-overtuigende resultaten hier kunnen verband houden met de grenzen van de menselijke perceptie en reactie.

Zoals honkbal- en sportvisie-expert Dr. Dan Laby stelt: als het gaat om de extreme veldsnelheden die professionals kunnen bereiken, is het slaan van een honkbal '' de moeilijkste taak in alle sporten ''.

Dit komt omdat hitters een effectief venster van slechts 150 milliseconden hebben om de toonhoogte te zien, te beslissen en vervolgens een motorische actie te activeren. Dit is de helft van de tijd die nodig is om te knipperen!

Voor niet-fastball-velden zoals curveballs en sliders werden aanzienlijke verbeteringen na de training gezien met verrassend grote effectgroottes.

Het aantal succesvolle treffers steeg met +12%, terwijl het aantal zone-swings en outside-swing-aanvallen aanzienlijk daalde met respectievelijk -25,3% en -26,5%. Ook de externe schommelingen werden positief verminderd, met -9,6%.

Afhaalrestaurants

Gezien het feit dat de tijd die aan NeuroTracker-sessies werd besteed slechts 1 tot 1,5 uur per maand bedroeg, suggereren de resultaten dat deze vorm van training zeer efficiënt is voor het verbeteren van honkbalvaardigheden. Met name het verminderen van het aantal slagen tegen curveballen en sliders met meer dan 25% is een groot resultaat, waardoor in wezen het potentieel van werpers in het andere team wordt verminderd.

Het onderzoek biedt ook een eerste bevestiging dat een door de spelers zelf bepaald trainingsprotocol nog steeds zeer productief kan zijn. Ook in termen van de aanhoudende voordelen die zijn gevonden voor training op langere termijn, geven deze onderzoeksresultaten voor het eerst aan dat het relevant zou zijn om dergelijke overdrachtseffecten over meerdere sportseizoenen te onderzoeken.

Ten slotte, en zoals in het begin vermeld, is dit soort onderzoek met sportprofessionals uiterst zeldzaam. Het Instituut voor Sport- en Bewegingswetenschappen in Duitsland voerde een meta-review uit van 1692 cognitieve sportstudies , waarbij werd vastgesteld dat slechts drie studies met succes de verre transfer naar topsportprestaties onderzochten. Als zodanig kan dit onderzoek invloedrijk zijn bij het stimuleren van meer kwalitatieve onderzoeken naar menselijke cognitieve prestaties.

Referentie
' Overdraagbaarheid van vaardigheidstraining voor het volgen van meerdere objecten naar de slagprestaties van professionele honkbalspelers ' (open access paper)
Ryousuke Furukado, Yoshiko Saito, Toru Ichikawa 3, Kei Morikawa, Daiki Enokida, Hirohisa Isogai.

‍