Tips voor NeuroTracker Trainers - Geavanceerde programma's

In de vorige blog hebben we besproken hoe je sessies kunt beheren, in de laatste van deze driedelige blog gaan we dieper in op hoe je NeuroTracker -training naar een hoger niveau kunt tillen. In deze meer diepgaande gids krijgt u tips over wanneer u de training kunt voortzetten van basis naar gevorderd, de soorten oefeningen met dubbele taken die u in uw programma's kunt integreren en hoe u ervoor kunt zorgen dat ze zijn aangepast aan de behoeften van uw gebruikers .

Consolidatiefase

Een belangrijk wetenschappelijk concept achter NeuroTracker is leerconsolidatie . Dit betekent in wezen dat eerst de basistraining moet worden voltooid, zodat, zoals professor Faubert zegt, 'de hersenen voorbereid zijn op leren'. In dit trainingsprotocol begint de gebruiker met het voltooien van een initiële basislijn, bestaande uit drie kernsessies. Daarna volgt een consolidatiefase van nog eens twaalf sessies. Tijdens de consolidatiefase wordt van de gebruiker verwacht dat hij zich snel verbetert.

Sessies 13-15 moeten kernsessies zijn. De eerste reden is dat dit een zogenaamde verhoogde basislijn oplevert, die kan worden vergeleken met de initiële basislijn voor een wetenschappelijke maatstaf voor het leertempo van een gebruiker. De tweede reden is dat deze basislijn een nuttige referentie biedt waarmee u de impact van geavanceerde training op de snelheidsdrempels van NeuroTracker kunt evalueren.

Introductie van dual-taaktraining

Dubbeltaken zijn een geweldige manier om het algehele leervermogen snel te vergroten. Het gaat in feite om het uitvoeren van een extra taak terwijl het feitelijk NeuroTracking is.

Als het gaat om het soort taken dat kan worden gebruikt, is de lucht de limiet. Om een ​​behoorlijk wild voorbeeld te geven: NeuroTracker is feitelijk gecombineerd met live vliegtuigmanoeuvres . Er is echter enige expertise en knowhow van trainers nodig om te begrijpen welke soorten dubbele taken het beste kunnen worden gebruikt, en ook wanneer ze moeten worden gebruikt. Laten we, voordat we in detail treden, enkele belangrijke typen dubbeltaken bekijken.

Fysieke dubbeltaken – deze kunnen gebaseerd zijn op motorische vaardigheden, bijvoorbeeld balanceren op een bosu-bal. Of ze kunnen gebaseerd zijn op oefeningen, zoals het gebruik van een hometrainer voor cardiobelasting, of gewichtheffen voor krachtbelasting. Hoewel ze fysiek zijn, belasten ze nog steeds de hersenen en het centrale zenuwstelsel. Zelfs alleen maar stilstaan ​​vereist meer cognitieve hulpbronnen dan zitten.

Vaardigheidsspecifieke dubbeltaken - dit zijn een verfijning van fysieke dubbeltaken, waarbij de nadruk ligt op bepaalde vaardigheden die in de sport worden gebruikt. Een voorbeeld is basketbaldribbelen tijdens NeuroTracking. Het voordeel hiervan is dat vaardigheden die nodig zijn in specifieke prestatiedomeinen kunnen worden getraind en getest in combinatie met de eisen van NeuroTracking.

Perceptueel-cognitieve dubbeltaken

NeuroTracker zelf is een perceptueel-cognitieve taak, dus hier voegen we extra belastingen toe aan hetzelfde prestatiedomein. Elke taak die een mentale uitdaging met zich meebrengt, is geldig, zelfs iets simpels als aftellen vanaf honderd in stappen van drie, zal een aanzienlijke belasting van het werkgeheugen toevoegen.

Deze taken kunnen ook passief zijn, wat betekent dat de gebruiker niet bewust iets anders hoeft te doen. Een voorbeeld is de NeuroTracker 'Optic Flow'-modus, die een enorme 3D-golvende tunnel in de NeuroTracker-omgeving brengt die heen- en weergaande bewegingen simuleert. Dit induceert automatisch extra visuele en evenwichtige cognitieve processen. Zelfs als Optic Flow op zichzelf wordt uitgevoerd, stelt het het visuele balanssysteem van de gebruiker op de proef.

Als alternatief kunnen perceptueel-cognitieve taken ook besluitvormingseisen omvatten, bijvoorbeeld Amerikaanse special forces trainen zichzelf in het identificeren van shoot/niet-shoot-scènes tijdens NeuroTracking. Dit staat bekend als NeuroTracker Tactical Awareness .

Ten slotte kan een zeer geavanceerde training meerdere soorten dubbele taken integreren. Hier is een foto die Optic Flow (perceptueel-cognitief) combineert met balanskussens (fysiek) en het hanteren van hockeysticks (vaardigheidsspecifiek). Zij wordt gecoacht door osteopathie-expert Kyla Demers .

Nu we enig idee hebben van de diepte en breedte van dubbele taken, laten we eens kijken hoe u ze het beste kunt gebruiken.

Aan de slag met dubbele taken

Een belangrijk ding om op te merken is dat NeuroTracker een stuk moeilijker zal zijn als u voor de eerste keer een dubbele taak probeert. Dienovereenkomstig zal de sessiescore van de gebruiker ook dalen. Als de toegevoegde taak echter niet te moeilijk is, moet de gebruiker zich binnen een paar sessies aanpassen en zal zijn NeuroTracker-score vrij snel weer stijgen. Dit betekent dat een individu door training in de loop van de tijd kan leren zijn volledige aandacht vast te houden terwijl hij een secundaire taak uitvoert. Het betekent ook dat dubbele taken gestaag moeten worden ontwikkeld van eenvoudig naar complex. Spring in het diepe met een taak die te moeilijk is, en het zal eerder een kwestie van verdrinken dan van leren zijn.

De eenvoudigste en meest praktische dubbele taak om mee te beginnen is gewoon staan. Hierna kun je een basisbalansvaardigheid gebruiken, zoals het plaatsen van de ene voet voor de andere, of het staan ​​op één voet (elke poging afwisselend links en rechts).

Moeilijkheidsgraad bij dubbele taken beoordelen

Een veel voorkomende vraag voor NeuroTracker-trainers is: 'hoe weet ik of een dubbeltaak te moeilijk is?' De persoonlijke ervaring van de gebruiker is de eerste referentie. Meestal zullen ze zich instinctief overbelast voelen, en hun motivatie zal afnemen als de snelheid van de NeuroTracker aanzienlijk lager wordt dan wat ze gewend zijn.

Voor een meer objectieve referentie: als de NeuroTracker-score van een gebruiker daalt tot minder dan 50% van zijn huidige Core-basislijn, dan is het waarschijnlijk te moeilijk voor efficiënt leren. In plaats daarvan zou een soortgelijke maar eenvoudiger taak moeten worden gebruikt, bijvoorbeeld het staan ​​op de ene voet omwisselen voor het staan ​​met de ene voet voor de andere. Als dit eenmaal onder de knie is, laat de gebruiker dan de moeilijkere taak opnieuw proberen. Er zal waarschijnlijk een aanzienlijke verbetering te zien zijn.

Dat gezegd hebbende: als het primaire doel het beoordelen van de prestatiebereidheid of de zwakke punten in vaardigheden onder cognitieve druk is, zal elk resultaat informatief zijn. Vergeet niet om te voorkomen dat zeer moeilijke beoordelingen een belangrijk onderdeel vormen van het trainingsprogramma van een gebruiker.

Voortgaande moeilijkheidsgraad bij dubbele taken

De volgende vraag die moet worden beantwoord, is wanneer van de ene taak naar een moeilijkere taak moet worden overgegaan. Het hangt tot op zekere hoogte af van uw eigen evaluatievaardigheden om te beslissen wanneer u een gebruiker moet overbrengen naar een moeilijkere dubbeltaak. Hier zijn echter twee veelgebruikte strategieën om u te helpen.

1. De eenvoudigste methode is om voor elke vaardigheid een vast aantal sessies in te stellen. Voor een basketbalspeler kun je bijvoorbeeld een programma maken van vier sessies met staan, dan vier met balans, dan vier met één basketbalpas per proef, en dan vier sessies met basketbaldribbelen. Houd er rekening mee dat elke vijfde sessie alleen Core mag zijn (gewoon zitten), omdat dit een up-to-date referentie biedt van waaruit de resultaten van dubbele taken kunnen worden geëvalueerd.

2. Het bereiken van meesterschap is een meer gedisciplineerde en analytische methode. Dit betekent dat u binnen 90% van de huidige Core-basislijn van een gebruiker moet komen (het gemiddelde van de laatste drie Core-sessies). Deze methode laat zien dat de aandachtscapaciteit van een gebruiker zodanig is uitgebreid dat hij of zij effectief een vaardigheid kan uitvoeren terwijl de cognitieve belasting aanzienlijk is. Houd er rekening mee dat het voor zeer moeilijke taken veel training kan vergen om meesterschap te bereiken, afhankelijk van het leervermogen van de gebruiker.

Prestatiegereedheid beoordelen

Een uniek voordeel van het uitvoeren van dubbele NeuroTracker-taken is dat specifieke vaardigheden uit de praktijk onder mentale druk kunnen worden beoordeeld. Het is in de sport algemeen bekend dat zelfs de meest ervaren atleet kan bezwijken onder druk of in het heetst van de strijd op het veld. Als een bepaalde vaardigheid eenmaal onder de knie is op NeuroTracker, is de kans groter dat deze behouden blijft onder de eisen van de echte wereld, of een teken is dat automatisering is bereikt.

Als je meer wilt weten over de verschillende manieren waarop NeuroTracker dubbele taken kunnen worden ontwikkeld voor verschillende prestatiebehoeften, bekijk dan deze blog.

Prestaties verbeteren met het NeuroTracker-leersysteem

Heb je de eerdere blogs in deze serie gemist? Vang ze dan hier,

Tips voor NeuroTracker Trainers – de eerste sessie
Tips voor NeuroTracker Trainers – Sessies beheren

Heb je ze al gelezen? Houd dan de komende NeuroTracker Academy in de gaten, waar u online cursussen kunt volgen over vrijwel alles wat NeuroTracker te bieden heeft.