10 fascinerende ontdekkingen van NeuroTracker -onderzoek

NeuroTracker wordt al ruim tien jaar in onafhankelijk onderzoek door neurowetenschappers over de hele wereld gebruikt. Een diversiteit aan onderzoeksbenaderingen heeft geleid tot enkele fascinerende inzichten over hoe de hersenen de menselijke prestaties en welzijn beïnvloeden. Deze lijst met de meest interessante ontdekkingen van het NeuroTracker -team laat zien hoe deze bedrieglijk eenvoudige vorm van cognitieve training een uniek venster kan bieden in de hersenfunctie, en op veel verrassende manieren menselijke cognitieve vaardigheden kan verbeteren - geniet van!

1. 'Cognitieve functie verbeteren met behulp van perceptueel-cognitieve training'

De eerste op onze lijst, deze mijlpaal NeuroTracker -studie selecteerde het hulpmiddel van QEEG ( kwantitatief elektro -encefalogram ) om te graven in werkelijke veranderingen in neuro -elektrische hersenfunctie. QEEG werkt door cycli van hersenfrequenties te meten, waardoor enorme hoeveelheden gegevens worden opgeleverd. Gezonde universitaire studenten werden geselecteerd als de deelnemers aan de studie, die 36 gedistribueerde neurotrackersessies voltooiden NeuroTracker pre-post QEEG en gestandaardiseerde neuropsychologische beoordelingen, om veranderingen in de hersenfunctie te isoleren die specifiek zijn voor de trainingsinterventie.

De studenten verhoogden hun NeuroTracker -snelheidsdrempelbaselijnen met bijna 100%, wat een sterke leerrespons vertoonde. De neuropysche-beoordelingen toonden een duidelijke en brede overdracht naar cognitieve functies op hoog niveau, wat aantoont dat deze vorm van training de aandacht, informatieverwerking en werkgeheugen kan verbeteren.

Misschien wel het meest interessant waren de positieve veranderingen die te zien waren in de gedetailleerde qEEG-gegevens. Hieruit bleek een positieve en aanhoudende toename van verschillende soorten hersengolven, ook in hersengebieden buiten de visuele centra van de hersenen, vergelijkbaar met de effecten van het nemen van het ADHD-medicijn Ritalin . Dit omvatte met name de frontale kwabben, waar uitvoerende functies en besluitvormingscapaciteiten zich bevinden.

Voor de eerste keer onthulde deze studie dat een abstracte visuele trainingstaak op grote schaal en significant kan worden overgedragen op niet-visuele hersenfuncties.

Lees de studie hier

2. '3D-Multiple Object Tracking-taakprestaties verbeteren de nauwkeurigheid van het passeren van beslissingen bij voetballers'

Verre overdracht in elite -sporten is notoir zeldzaam. In een meta-beoordeling door Duitse sportwetenschappers van 1692 perceptueel-cognitieve trainingsstudies werd alleen deze studie geacht betrouwbaar bewijs te leveren van verre overdracht. In deze NeuroTracker controle + placebo-studie verbeterde slechts 3 uur NeuroTracker training een concurrentievoetbal om de besluitvorming met + 15%te passeren, waardoor het doorgeven van de passerende fouten effectief met maar liefst 40%vermindert.

Competitieve voetbalprestaties werden objectief beoordeeld door dubbelblinde professionele coaches via video-opnames. Bovendien hebben de voetbalspelers zelf zelfevaluaties uitgevoerd, met opmerkelijk nauwe overeenstemming tussen de beoordeling voor de getrainde groep NeuroTracker . Interessant is dat de placebo -groep, die werd getraind op 3D -video's van FIFA -wedstrijden, geloofde dat ze ook waren verbeterd, maar de coaches zagen geen voordelen.

Een andere interessante bevinding hier is dat NeuroTracker een abstracte en neutrale trainingstaak is, ontworpen om cognitieve capaciteiten op te bouwen die fundamenteel zijn voor de menselijke prestaties. In tegenstelling tot traditionele standwetenschappelijke opvattingen, die van mening zijn dat effectieve training een hoge mate van taakovereenkomst met eindprestaties vereist, heeft deze studie aangetoond dat het trainen van kernmentale vaardigheden de meest effectieve manier kan zijn om tot succes te bereiken.

Lees hier

3. 'Voorafgaande perceptueel-cognitieve training bouwt mentale weerstand op tijdens acute fysieke vermoeidheid bij professionele rugbysporters'

Iedereen die heeft deelgenomen aan slopende teamsportwedstrijden zoals rugby, voetbal, voetbal, enzovoort, is zich er terdege van bewust dat wanneer zware fysieke vermoeidheid schopt tegen de laatste stadia van competitie, mentale gamesverliesfouten die verrassend vaak kruipen. Net als militaire prestaties in het veld, is het bekend dat vermoeidheid een negatieve invloed heeft op ons vermogen om focus te behouden en goede beslissingen te nemen.

Deze studie probeerde te onderzoeken of deze fysiek geïnduceerde effecten op cognitie kunnen worden geminimaliseerd met mentale veerkrachttraining. Om dit te doen, werden twee groepen even elite rugbyspelers getest. De eerste groep was ongetraind op NeuroTracker , terwijl de tweede groep vooraf was opgeleid (15 sessies). Beide groepen werden vervolgens tot uitputting geduwd op een oefenfiets, waardoor minimaal 80% van hun maximale hartslag werd gehandhaafd. Terwijl in een actief vermoeidheid verklaarde dat ze een NeuroTracker -basislijn voltooiden, met verrassende resultaten.

Zoals verwacht daalden de cognitieve prestaties van de ongetrainde groep dramatisch, met een effectief verlies van ongeveer 30% van hun situationeel bewustzijn. Daarentegen vertoonden de vooraf getrainde rugbyspelers vrijwel geen verlies aan NeuroTracking-prestaties (-0,03%). Uit dit verkennende onderzoek is gebleken dat bij topsporters het menselijk brein snel kan worden getraind om opmerkelijk veerkrachtig te zijn tegen de negatieve gevolgen van fysieke vermoeidheid.

Lees de studie hier

4. 'Effecten van 3D-tracking van meerdere objecten op off-the-block reactietijd bij zwemmers van de Universiteit van Victoria Varsity'

Als we aan atletische reactietijden denken, denken we vaak aan behendige fysieke vaardigheden. De snelheid waarmee de hersenen zintuiglijke signalen kunnen verwerken, wordt echter een belangrijke factor in sporten waar de marges om te winnen neerkomen op honderdsten of duizendsten van seconden. Zwemmen is zo'n sport waarbij het verrassend vaak voorkomt dat medailleposities worden beslist in minder dan de tijd die nodig is om met de ogen te knipperen. Als zodanig besteden professionele zwemmers serieuze hoeveelheden trainingstijd aan het verbeteren van hun reactietijden, om zo belangrijke milliseconden van hun algehele racetijden te scheren.

Om deze reden selecteerden onderzoekers van de Universiteit van Victoria elite zwemmers (inclusief een wereldkampioen), om NeuroTracker -training te volgen om te zien of het hun sensorische verwerkingstijd zou kunnen verbeteren in reactie op het startpistool. Met behulp van de nieuwste technologie om off-the-block reactietijden nauwkeurig te meten, werden niet-getrainde zwemmers opgezet tegen NeuroTracker getrainde zwemmers op duiktests voor en na de training.

De controlegroep vertoonde verwaarloosbare veranderingen, terwijl de getrainde groep NeuroTracker een significante winst had als responstijd na de training. Hoewel dit slechts gelijk was aan letterlijk 1 tiende van een tweede verschil, vertegenwoordigde het een verbetering van 11% in de reactietijd. Dit is veel substantieeler dan traditionele off-the-blok intensieve trainingsprogramma's, en daarentegen omvatte deze trainingsinterventie slechts 90 minuten aan trainingstijd.

In een vervolgartikelanalyse door de hoofdonderzoeker zou deze verandering van 0,1 seconde in de raceresultaten ertoe hebben geleid dat in totaal 65 Olympische medailles van hand zijn gewisseld tussen de Olympische sprintevenementen van 1972 en 2004 (50 m - 200 m)!

Lees hier

5. 'Het leren verbeteren in een perceptueel-cognitief trainingsparadigma met behulp van EEG-neurofeedback'

Neuropsychologische en neurofeedback-expert Brendan Parsons werkte samen met NeuroTracker uitvinder professor Faubert om te onderzoeken of het leerpercentages NeuroTracker Het doel was om real-time neurofeedback te gebruiken om leerreacties op een moment-tot-moment basis te versterken tijdens de daadwerkelijke NeuroTracker -training.

Het idee is dat als je feedback gebruikt om de oefening nauwkeuriger en sneller aan te passen aan de behoeften van de gebruiker, dit een veranderde cognitieve toestand teweegbrengt. Vervolgens kan de feedback herhaaldelijk worden gebruikt om de training voortdurend en met steeds toenemende nauwkeurigheid aan te passen, om een ​​proximale ontwikkelingszone te faciliteren. Het belangrijkste voordeel van dit concept is de acute aard van de manier waarop het zich in de tijd kan aanpassen, gebaseerd op het responsieve prestatieniveau van een persoon, ongeacht zijn of haar variabiliteit in cognitieve toestand.

In het bijzonder gebruikte deze studie bepaalde hersengolvenhandtekeningen om betrouwbaar het moment te detecteren waarop de aandacht van een persoon afvalt tijdens de NeuroTracker -taak, of wanneer ze de doelen effectief hebben verloren. Op dit punt werd een automatische re-indexeringstechniek ingegaan, waar de software een beetje zou zeggen: ' Hé, je moet nu opnieuw focussen-hier zijn je doelen' , op elk nauwkeurig moment was er een aandacht in de aandacht.

Met training in 30 sessies produceerde deze methode superieure leerpercentages in vergelijking met conventionele NeuroTracker -training, die al zeer effectief is. Een actieve-controlegroep met Sham Neurofeedback (willekeurige signalen) sloot placebo-effecten uit. Voor het eerst ontdekte deze studie het synergetische potentieel van het combineren van actieve cognitieve training met neurofeedback met gesloten lus.

Lees het onderzoek hier

6. 'Onderzoek naar het trainingseffect van de driedimensionale taak voor het volgen van meerdere objecten op thuiswonende ouderen'

Het herfstrisico bij oudere volwassenen staat bekend als de grootste bedreiging voor de gezondheid en tot welzijn op langere termijn na letsel. Klinische onderzoekers in Japan keken te zien of balansgerelateerde stoornissen en herfst-risico konden worden verminderd met een 3-uur cognitieve interventie van NeuroTracker -training. Voor en na de training ondergingen actieve en controle-deelnemers (bewoners van verpleeghuizen) een uitgebreide battere gevalideerde herfstrisico-beoordelingen.

Over het algemeen verbeterden de actieve deelnemers aanzienlijk op NeuroTracker (+32% toename van snelheidsdrempels), wat een duidelijke leerrespons voor deze taak op oudere leeftijd aantoont. De NeuroTracker -groep ondervond ook aanzienlijke tot grote winst in post-testbeoordelingen op het pad om test A, 5 meter looptijd, getimede get-up en go-test en de functionele bereiktest te maken. Controls ondervonden daarentegen een matige of significante daling van alle tests, afgezien van 5 meter looptijd.

Aangezien deze maatregelen sterk correleren met voorspellingen van vallende verwondingen, suggereert deze studie dat dergelijke risico's aanzienlijk kunnen worden verlaagd met een korte cognitieve trainingsinterventie. Het correleert ook met ander NeuroTracker -onderzoek dat aantoont dat de hersenfunctie en motorische coördinatie nauw met elkaar verbonden zijn.

hier het onderzoek (in het Japans)

7. 'Professionele atleten hebben buitengewone vaardigheden voor het snel leren van complexe en neutrale dynamische visuele scènes'

De laatste vier onderzoeken op deze lijst richten zich alleen op de beoordeling van cognitieve vaardigheden (niet op de overdracht van training), maar onthullen toch een fascinerend inzicht in het functioneren van het menselijk brein. In dit baanbrekende onderzoek, dat op de homepage van Nature.com te zien was, professor Faubert een hypothese te testen dat topsporters aan de top van het spel staan ​​omdat hun hersenen hyperplastisch zijn.

Neuroplasticiteit , het vermogen van onze hersenen om nieuwe neurale verbindingen tot het verbeteren van het leren effectief opnieuw te bedraden en te verbouwen, is niet vast - het kan variëren van individu tot individu, evenals in verschillende tijden in ons leven. Omdat NeuroTracker te verwaarlozen techniek of praktijkgerelateerde effecten heeft, bieden verbeteringen in snelheidsdrempels een betrouwbare maat voor functionele leerrespons, die ook gecorreleerd is met niveaus van neuroplasticiteit door QEEG-onderzoek.

In totaal werden 175 elite professionele atleten (NHL, EPL en top 14 rugby) en elite amateuratleten (NCAA) beoordeeld op leerpercentages gedurende 15 NeuroTracker . Bovendien werden ook niet-atleet universitaire studenten beoordeeld. Aangezien de NeuroTracker taak relatief abstract en niet-contextspecifiek is, vertegenwoordigen de verschillen in leersnelheden verschillen in hersenfunctie, in plaats van enige vorm van bekendheid met de taak.

Eliteprofessionals lieten veel hogere uitgangswaarden zien, waarbij eliteamateurs en studenten op een vergelijkbaar niveau begonnen. Maar zelfs met zulke hoge aanvankelijke uitgangswaarden verbeterden de snelheidsdrempels van eliteprofessionals veel sneller dan die van eliteamateurs, die op hun beurt veel sneller verbeterden dan universiteitsstudenten.

internationaal in de media te zien zijn , toonden aan dat topsporters verre van het stereotype van 'domme jocks' zijn, en in plaats daarvan een ongewoon hoog niveau van neuroplasticiteit hebben. Verder onderzoek is nodig, maar deze studie suggereert dat het hebben van een zeer adaptief brein dat zeer snel nieuwe taken kan leren, een van de belangrijkste voorwaarden kan zijn om een ​​topsporter te worden.

Lees het onderzoek hier

8. 'Visuele trackingsnelheid is gerelateerd aan basketbalspecifieke prestatiemetingen bij NBA-spelers'

Deze vrij ongecompliceerde studie onderzocht als cognitieve beoordelingen de statistische prestaties van een NBA-team in de loop van een seizoen kunnen voorspellen. NeuroTracker van 6 minuten werd aan het begin van het seizoen als een benchmark gebruikt om te zien of deze maatregel gecorreleerd was met officiële NBA-prestatiestatistieken .

Assist-to-ommekeerratio's, steelt en omzet allemaal sterk gecorreleerd met NeuroTracker (visuele volgsnelheid). Backcourt-spelers presteerden het meest waarschijnlijk beter dan de frontcourt-spelers in assistent-omzetverhoudingen, en zeer waarschijnlijk doen dit voor hogere NeuroTracker basislijnen. Concluderend, hoe hoger de 1-sessie NeuroTracker basislijn, hoe groter de kans dat de NBA-basketbalspelers verschillende stimuli op het basketbalveld zouden zien en reageren, wat resulteerde in meer positieve toneelstukken.

Lees de studie hier

9. 'Perceptueel-cognitieve en fysiologische beoordeling van de effectiviteit van training'

In een gezamenlijk onderzoeksproject hebben het Faubert Lab , het Operator Performance Lab van de Universiteit van Iowa , de Universiteit van Montreal en Rockwell Collins (bedrijf voor luchtvaartelektronica en simulatietraining) hun expertisegebieden gebundeld om een ​​innovatieve manier te bedenken om de mentale heel veel vliegen.

In een experimentele combinatie van man-machine-technologie had een Aero Vodochody L-29 jet-vlak een NeuroTracker geïntegreerd in het dashboard en piloten werden aangesloten op eye tracking en ECG-apparatuur.

Het doel van de opstelling was om straalpiloten drie verschillende moeilijkheidsniveaus van vluchtmanoeuvres te laten uitvoeren in zowel gesimuleerde als live vlucht. Tijdens deze manoeuvres voerden de piloten NeuroTracker uit als een secundaire taak om te meten welk niveau van 'reserve cognitieve capaciteit' overblijft van de eisen die het jet -vlak vliegen. Zoals verondersteld, was live vlucht veel veeleisender dan gesimuleerde vlucht, maar alleen voor de moeilijkere manoeuvres zoals vatrollen. Voor de moeilijkste vluchttaken was de reserve cognitieve capaciteit bijna volledig verzadigd tijdens de live vlucht, maar niet significant belast in de simulator.

Deze innovatieve studie toonde de beperkingen aan van gesimuleerde training voor vliegvaardigheden, waarbij de hoge mate van fysieke belasting van zowel lichaam als geest bij live straalvluchten ontbreekt.

Lees de studie hier

10. 'Rijsimulatorscenario's en maatregelen om risicovol rijgedrag getrouw te evalueren: een vergelijkend onderzoek van verschillende leeftijdsgroepen van bestuurders'

Onze laatste studie op deze lijst combineerde een standaard NeuroTracker -basisbeoordeling met zeer geavanceerde beoordelingen van gesimuleerde rijmogelijkheden. 115 stuurprogramma's van verschillende leeftijden en niveau van rijervaring ondernomen 2 uur gesimuleerde rijtests. Dit omvatte lage, gemiddelde en hoge niveaus van rijwerkbelasting, inclusief blootstelling aan willekeurige risicovolle gebeurtenissen. Elke deelnemer werd beoordeeld over 18 verschillende maatregelen van specifieke rijvaardigheden.

Analyse onthulde dat NeuroTracker een zeer goede voorspeller waren van de algehele rijprestaties , enigszins verrassend veel betrouwbaarder dan leeftijd of niveau van rijervaring. Misschien nog het belangrijkste is dat lagere NeuroTracker -basislijnen effectief een verhoogde risico op ongevallen voorspelden. Meer specifiek NeuroTracker -gegevens de stuursnelheid en de afstand waarop grote stuurreacties werden gemaakt om ongevallen te ontwijken.

De bevindingen, herhaald in andere onderzoeken, toonden aan dat een eenvoudige en abstracte cognitieve beoordeling een waardevolle maatstaf kan zijn voor de rijveiligheid bij verschillende soorten bestuurders.

Lees de studie hier

Als je geïnteresseerd bent in het verkennen van meer NeuroTracker -onderzoek, bekijk dan onze wetenschappelijke samenvattingen .

‍